ordeñen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe ordeñar
Subjonctif	Présent	que (yo) ordeñen
		que (tú) ordeñen
		que (vos) ordeñen
		que (él/ella/usted) ordeñen
		que (nosotros-as) ordeñen
		que (vosotros-as) ordeñen
		que (os) ordeñen
		(ellos-as/ustedes) ordeñen
	Imparfait (en -ra)	que (yo) ordeñen
		que (tú) ordeñen
		que (vos) ordeñen
		que (él/ella/usted) ordeñen
		que (nosotros-as) ordeñen
		que (vosotros-as) ordeñen
		que (os) ordeñen
		(ellos-as/ustedes) ordeñen
	Imparfait (en -se)	que (yo) ordeñen
		que (tú) ordeñen
		que (vos) ordeñen
		que (él/ella/usted) ordeñen
		que (nosotros-as) ordeñen
		que (vosotros-as) ordeñen
		que (os) ordeñen
		(ellos-as/ustedes) ordeñen
	Futur	que (yo) ordeñen
		que (tú) ordeñen
		que (vos) ordeñen
		que (él/ella/usted) ordeñen
		que (nosotros-as) ordeñen
		que (vosotros-as) ordeñen
		que (os) ordeñen
		(ellos-as/ustedes) ordeñen
Impératif	Présent	(tú) ordeñen
		(vos) ordeñen
		(usted) ordeñen
		(nosotros-as) ordeñen
		(vosotros-as) ordeñen
		(os) ordeñen
		(ustedes) ordeñen

ordeñen \oɾˈðe.ɲen\

1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de ordeñar.
2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de ordeñar.

Prononciation

• Madrid : \oɾˈðe.ɲen\
• Séville : \oɾˈðe.ɲeŋ\
• Mexico, Bogota : \oɾˈðe.ɲen\
• Santiago du Chili, Caracas : \oɾˈðe.ɲeŋ\
• Montevideo, Buenos Aires : \oɾˈðe.ɲen\