ordinativus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de ordinatus, avec le suffixe -ivus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ordinativus ordinativă ordinativum ordinativī ordinativae ordinativă
Vocatif ordinative ordinativă ordinativum ordinativī ordinativae ordinativă
Accusatif ordinativum ordinativăm ordinativum ordinativōs ordinativās ordinativă
Génitif ordinativī ordinativae ordinativī ordinativōrŭm ordinativārŭm ordinativōrŭm
Datif ordinativō ordinativae ordinativō ordinativīs ordinativīs ordinativīs
Ablatif ordinativō ordinativā ordinativō ordinativīs ordinativīs ordinativīs

ordinativus \Prononciation ?\

  1. Qui marque l'ordre, la succession.

Références[modifier le wikicode]