ouzhimp
Breton
Étymologie
Forme de préposition
1re du sing. | ouzhin |
---|---|
2e du sing. | ouzhit |
3e du masc. sing. | outañ |
3e du fém. sing. | outi |
1re du plur. | ouzhimp |
2e du plur. | ouzhocʼh |
3e du plur. | outo |
Impersonnel | ouzhor |
ouzhimp \uˈzĩːm(p)\
- Première personne du pluriel de la préposition ouzh.
- « Sell ! » eme Lom. « Klevit anezañ ! Ober a ra goap ouzimp c’hoaz, pa emañ dirak ar groug. Ar skeul, buan, buan ! » — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 57)
- « Tiens ! » dit Guillaume. « Écoutez-le ! Il se moque encore de nous, alors qu’il est devant la potence. L’échelle, vite, vite ! »
- « Sell ! » eme Lom. « Klevit anezañ ! Ober a ra goap ouzimp c’hoaz, pa emañ dirak ar groug. Ar skeul, buan, buan ! » — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 57)