ouzhor
Breton
Forme de préposition
| 1re du sing. | ouzhin |
|---|---|
| 2e du sing. | ouzhit |
| 3e du masc. sing. | outañ |
| 3e du fém. sing. | outi |
| 1re du plur. | ouzhimp |
| 2e du plur. | ouzhocʼh |
| 3e du plur. | outo |
| Impersonnel | ouzhor |
ouzhor \uˈ.zɔːr\
- Forme conjuguée à l’impersonnel de la préposition ouzh.
- Kaout kasoni ouzhor an-un[an]. — (Yeun ar Gow, Les Formes impersonnelles en breton (Quelques exemples dans le parler de Pleyben), in Annales de Bretagne, niv. 70-4, 1963, p. 497)
- Bez’ e c’heller neuze goulenn ouzhor an-unan hag-eñ emañ komzoù Gisèle a-du gant ar pezh a vez merzet gant merc’hed all. — (Anne Guillou, Gisèle pe ar vuhez adsavet, troidigezh gant Herve Danielou, Ar Skol Vrezoneg - Emgleo Breiz, 1998, p. 17)