paur
Occitan
Étymologie
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
paur \ˈpɔw\ |
paurs \ˈpɔws\ |
paur [ˈpɔw] (graphie normalisée) féminin
- Peur.
Dérivés
Synonymes
Paronymes
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « paur [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Loís Alibèrt, (oc) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d’Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, ISBN 2-85910-274-4, Chap. I § 10
- Christian Camps, Atlas linguistique du Biterrois, Institut d’études occitanes, Béziers, 1985, p. 401
- Aimé Vayssier, Dictionnaire patois-français du département de l’Aveyron, [1879] 2002, ISBN 2-7348-0750-5, Éditions Jean Laffite → consulter cet ouvrage