perpetúen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe perpetuar
Subjonctif	Présent	que (yo) perpetúen
		que (tú) perpetúen
		que (vos) perpetúen
		que (él/ella/usted) perpetúen
		que (nosotros-as) perpetúen
		que (vosotros-as) perpetúen
		que (os) perpetúen
		(ellos-as/ustedes) perpetúen
	Imparfait (en -ra)	que (yo) perpetúen
		que (tú) perpetúen
		que (vos) perpetúen
		que (él/ella/usted) perpetúen
		que (nosotros-as) perpetúen
		que (vosotros-as) perpetúen
		que (os) perpetúen
		(ellos-as/ustedes) perpetúen
	Imparfait (en -se)	que (yo) perpetúen
		que (tú) perpetúen
		que (vos) perpetúen
		que (él/ella/usted) perpetúen
		que (nosotros-as) perpetúen
		que (vosotros-as) perpetúen
		que (os) perpetúen
		(ellos-as/ustedes) perpetúen
	Futur	que (yo) perpetúen
		que (tú) perpetúen
		que (vos) perpetúen
		que (él/ella/usted) perpetúen
		que (nosotros-as) perpetúen
		que (vosotros-as) perpetúen
		que (os) perpetúen
		(ellos-as/ustedes) perpetúen
Impératif	Présent	(tú) perpetúen
		(vos) perpetúen
		(usted) perpetúen
		(nosotros-as) perpetúen
		(vosotros-as) perpetúen
		(os) perpetúen
		(ustedes) perpetúen

perpetúen \peɾ.peˈtu.en\

1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de perpetuar.
2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de perpetuar.

Prononciation

• Madrid : \peɾ.peˈtu.en\
• Séville : \peɾ.peˈtu.eŋ\
• Mexico, Bogota : \peɾ.p(e)ˈtu.en\
• Santiago du Chili, Caracas : \peɾ.peˈtu.eŋ\
• Montevideo, Buenos Aires : \peɾ.peˈtu.en\