pignjont
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | pignjont |
Adoucissante | bignjont |
Spirante | fignjont |
pignjont \ˈpĩɲʃɔ̃ɲ(t)\
- Troisième personne du pluriel du passé défini de l’indicatif du verbe pignal/pignat/pigniñ.
- Neuze e pignjont o-daou war gein ar marc’h, ha kuit d’an daoulamm ruz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /3, Éditions Al Liamm, 1988, page 92)
- Alors ils montèrent tous deux sur le dos du cheval et partirent au grand galop.
- Neuze e pignjont o-daou war gein ar marc’h, ha kuit d’an daoulamm ruz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /3, Éditions Al Liamm, 1988, page 92)