predicase

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe predicar
Subjonctif	Présent	que (yo) predicase
		que (tú) predicase
		que (vos) predicase
		que (él/ella/usted) predicase
		que (nosotros-as) predicase
		que (vosotros-as) predicase
		que (os) predicase
		(ellos-as/ustedes) predicase
	Imparfait (en -ra)	que (yo) predicase
		que (tú) predicase
		que (vos) predicase
		que (él/ella/usted) predicase
		que (nosotros-as) predicase
		que (vosotros-as) predicase
		que (os) predicase
		(ellos-as/ustedes) predicase
	Imparfait (en -se)	que (yo) predicase
		que (tú) predicase
		que (vos) predicase
		que (él/ella/usted) predicase
		que (nosotros-as) predicase
		que (vosotros-as) predicase
		que (os) predicase
		(ellos-as/ustedes) predicase
	Futur	que (yo) predicase
		que (tú) predicase
		que (vos) predicase
		que (él/ella/usted) predicase
		que (nosotros-as) predicase
		que (vosotros-as) predicase
		que (os) predicase
		(ellos-as/ustedes) predicase

predicase \pɾe.ðiˈka.se\

1. Première personne du singulier de l’imparfait (en -se) du subjonctif de predicar.
2. Troisième personne du singulier de l’imparfait (en -se) du subjonctif de predicar.

Prononciation

• Madrid : \pɾe.ðiˈka.se\
• Mexico, Bogota : \pɾe.diˈka.s(e)\
• Santiago du Chili, Caracas : \pɾe.ðiˈka.se\