Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe recusar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) recusasteis
|
| (tú) recusasteis
|
| (vos) recusasteis
|
| (él/ella/usted) recusasteis
|
| (nosotros-as) recusasteis
|
| (vosotros-as) recusasteis
|
| (os) recusasteis
|
| (ellos-as/ustedes) recusasteis
|
| Imparfait
|
(yo) recusasteis
|
| (tú) recusasteis
|
| (vos) recusasteis
|
| (él/ella/usted) recusasteis
|
| (nosotros-as) recusasteis
|
| (vosotros-as) recusasteis
|
| (os) recusasteis
|
| (ellos-as/ustedes) recusasteis
|
| Passé simple
|
(yo) recusasteis
|
| (tú) recusasteis
|
| (vos) recusasteis
|
| (él/ella/usted) recusasteis
|
| (nosotros-as) recusasteis
|
| (vosotros-as) recusasteis
|
| (os) recusasteis
|
| (ellos-as/ustedes) recusasteis
|
| Futur simple
|
(yo) recusasteis
|
| (tú) recusasteis
|
| (vos) recusasteis
|
| (él/ella/usted) recusasteis
|
| (nosotros-as) recusasteis
|
| (vosotros-as) recusasteis
|
| (os) recusasteis
|
| (ellos-as/ustedes) recusasteis
|
recusasteis \re.kuˈsas.teis\
- Deuxième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de recusar.
