ruĝiĝi

Voir aussi : ruĝigi

Espéranto

De ruĝa (« rouge ») et de -iĝ- (« devenir »).

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	ruĝiĝis	ruĝiĝas	ruĝiĝos
Participe actif	ruĝiĝinta(j,n)	ruĝiĝanta(j,n)	ruĝiĝonta(j,n)
Adverbe	ruĝiĝinte	ruĝiĝante	ruĝiĝonte
Mode	Conditionnel	Volitif	Infinitif
Présent	ruĝiĝus	ruĝiĝu	ruĝiĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

ruĝiĝi \ru.ˈd͡ʒi.d͡ʒi\ intransitif