ruohttan

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Same du Nord[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ruohttan ruohttamat
Accusatif
Génitif
ruohttama ruohttamiid
Illatif ruohttamii ruohttamiidda
Locatif ruohttamis ruohttamiin
Comitatif ruohttamiin ruohttamiiguin
Essif ruohttamin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne ruohttaman ruohttameame ruohttameamet
2e personne ruohttamat ruohttameatte ruohttameattet
3e personne ruohttamis ruohttameaskka ruohttameaset

ruohttan /ˈruo̯hːtɑn/

  1. Galop.
    • Čáppa dálkin vielpát fitnet hárjehallamin ruohttama lagaš jeakkis vai šaddet sávrribun ja bihtet muhtin beaivve geassit maid reaga. — (yle.fi)
      Par beau temps, les chiots partent s’entraîner au galop dans la tourbière proche pour devenir plus endurants et un jour ils parviendront aussi à tirer le traîneau.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne ruohttanan ruohttaneame ruohttaneamet
2e personne ruohttanat ruohttaneatte ruohttaneattet
3e personne ruohttanis ruohttaneaskka ruohttaneaset

ruohttan /Prononciation ?/

  1. Essif de ruohtta.
  2. Forme possessive à la première personne du singulier de ruohtta.
  3. Forme possessive à la première personne du singulier de ruohta.

Forme de verbe [modifier le wikicode]

ruohttan /ˈruo̯hːtɑn/

  1. Thème négatif au prétérit de l’indicatif de ruohttat.
  2. Participe passé de ruohttat.