Aller au contenu

ruohttan

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Version datée du 2 juin 2019 à 03:06 par UnsuiBot (discussion | contributions) (maj pron., remplacement: phono|ruohtːɑn|se → phono|ˈruohtːɑn|se (2) avec AWB)

Same du Nord

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ruohttan ruohttamat
Accusatif
Génitif
ruohttama ruohttamiid
Illatif ruohttamii ruohttamiidda
Locatif ruohttamis ruohttamiin
Comitatif ruohttamiin ruohttamiiguin
Essif ruohttamin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne ruohttaman ruohttameame ruohttameamet
2e personne ruohttamat ruohttameatte ruohttameattet
3e personne ruohttamis ruohttameaskka ruohttameaset

ruohttan /ˈruo̯hːtɑn/

  1. Galop.

Apparentés étymologiques

Forme de nom commun

ruohttan /Prononciation ?/

  1. Essif de ruohtta.
  2. Forme possessive à la première personne du singulier de ruohtta.

Forme de verbe

ruohttan /ˈruo̯hːtɑn/

  1. Thème négatif au prétérit de l’indicatif de ruohttat.
  2. Participe passé de ruohttat.