sellout
Breton
Étymologie
- Mentionné en moyen breton sous la forme de sellet dans le Catholicon[1].
Verbe
sellout \ˈsɛlːut\ (conjugaison)
- Regarder.
- Sellout a reas met ne welas tra. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 31.)
- Elle regarda mais ne vit rien.
- Sellout a reas met ne welas tra. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 31.)
Composés
Variantes
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499