spryt

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français esprit[1], apparenté à spirytus.

Nom commun [modifier le wikicode]

spryt \sprɨt\ masculin inanimé

  1. Esprit, intelligence naturelle, ingéniosité.
    • Lis często symbolizuje spryt i przebiegłość w wielu kulturach, występuje w licznych bajkach. — (Lis sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) )
  2. Trait d’esprit, astuce.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

  • spryciarz (« personne spirituelle »)
  • sprytny (« spirituel, plein d’esprit »)

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « spryt », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927