Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe substantivar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) substantivaron
|
(tú) substantivaron
|
(vos) substantivaron
|
(él/ella/usted) substantivaron
|
(nosotros-as) substantivaron
|
(vosotros-as) substantivaron
|
(os) substantivaron
|
(ellos-as/ustedes) substantivaron
|
Imparfait
|
(yo) substantivaron
|
(tú) substantivaron
|
(vos) substantivaron
|
(él/ella/usted) substantivaron
|
(nosotros-as) substantivaron
|
(vosotros-as) substantivaron
|
(os) substantivaron
|
(ellos-as/ustedes) substantivaron
|
Passé simple
|
(yo) substantivaron
|
(tú) substantivaron
|
(vos) substantivaron
|
(él/ella/usted) substantivaron
|
(nosotros-as) substantivaron
|
(vosotros-as) substantivaron
|
(os) substantivaron
|
(ellos-as/ustedes) substantivaron
|
Futur simple
|
(yo) substantivaron
|
(tú) substantivaron
|
(vos) substantivaron
|
(él/ella/usted) substantivaron
|
(nosotros-as) substantivaron
|
(vosotros-as) substantivaron
|
(os) substantivaron
|
(ellos-as/ustedes) substantivaron
|
substantivaron \su(β)s.tan.tiˈβa.ɾon\
- Troisième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de substantivar.