sustantivé

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : sustantive

Espagnol[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivé
(tú) sustantivé
(vos) sustantivé
(él/ella/usted) sustantivé
(nosotros-as) sustantivé
(vosotros-as) sustantivé
(os) sustantivé
(ellos-as/ustedes) sustantivé
Imparfait (yo) sustantivé
(tú) sustantivé
(vos) sustantivé
(él/ella/usted) sustantivé
(nosotros-as) sustantivé
(vosotros-as) sustantivé
(os) sustantivé
(ellos-as/ustedes) sustantivé
Passé simple (yo) sustantivé
(tú) sustantivé
(vos) sustantivé
(él/ella/usted) sustantivé
(nosotros-as) sustantivé
(vosotros-as) sustantivé
(os) sustantivé
(ellos-as/ustedes) sustantivé
Futur simple (yo) sustantivé
(tú) sustantivé
(vos) sustantivé
(él/ella/usted) sustantivé
(nosotros-as) sustantivé
(vosotros-as) sustantivé
(os) sustantivé
(ellos-as/ustedes) sustantivé

sustantivé \sus.tan.tiˈβe\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation[modifier le wikicode]