sustantivaron

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espagnol[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivaron
(tú) sustantivaron
(vos) sustantivaron
(él/ella/usted) sustantivaron
(nosotros-as) sustantivaron
(vosotros-as) sustantivaron
(os) sustantivaron
(ellos-as/ustedes) sustantivaron
Imparfait (yo) sustantivaron
(tú) sustantivaron
(vos) sustantivaron
(él/ella/usted) sustantivaron
(nosotros-as) sustantivaron
(vosotros-as) sustantivaron
(os) sustantivaron
(ellos-as/ustedes) sustantivaron
Passé simple (yo) sustantivaron
(tú) sustantivaron
(vos) sustantivaron
(él/ella/usted) sustantivaron
(nosotros-as) sustantivaron
(vosotros-as) sustantivaron
(os) sustantivaron
(ellos-as/ustedes) sustantivaron
Futur simple (yo) sustantivaron
(tú) sustantivaron
(vos) sustantivaron
(él/ella/usted) sustantivaron
(nosotros-as) sustantivaron
(vosotros-as) sustantivaron
(os) sustantivaron
(ellos-as/ustedes) sustantivaron

sustantivaron \sus.tan.tiˈβa.ɾon\

  1. Troisième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation[modifier le wikicode]