syntaxis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 18 juin 2019 à 20:16 par Surbot (discussion | contributions) (→‎Néerlandais : Ajout du taux de reconnaissance)

Anglais

Étymologie

Du latin syntaxis.

Nom commun

syntaxis \sɪnˈtaksɪs\

  1. (Désuet) Variante de syntax.

Latin

Étymologie

Du grec ancien σύνταξις, syntaxis, comparez avec contextus (« assemblage, contexture ») qui lui est apparenté.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif syntaxis syntaxēs
Vocatif syntaxis syntaxēs
Accusatif syntaxem syntaxēs
Génitif syntaxis syntaxum
Datif syntaxī syntaxibus
Ablatif syntaxĕ syntaxibus

syntaxis \Prononciation ?\ féminin

  1. Modèle:grammaire Syntaxe.

Paronymes

Dérivés dans d’autres langues

Références

Néerlandais

Étymologie

Du latin syntaxis.

Nom commun

syntaxis \Prononciation ?\ féminin

  1. Modèle:grammaire Syntaxe.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,6 % des Flamands,
  • 84,9 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]