Aller au contenu

triumf

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Estonien

Étymologie

Du latin triumphus.

Nom commun

triumf Erreur sur la langue !

  1. Triomphe.

Suédois

Étymologie

Du latin triumphus.

Nom commun

Commun Indéfini Défini
Singulier triumf triumfen
Pluriel triumfer triumferna

triumf \Prononciation ?\ commun

  1. Triomphe.
    • En sådan triumf för honom!
      Quel triomphe pour lui !
    • Bära i triumf.
      Porter en triomphe.
    • Intåga i triumf.
      Entrer en triomphe.

Prononciation

Références

Tchèque

Étymologie

Du latin triumphus.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif triumf triumfy
Génitif triumfu triumfů
Datif triumfu triumfům
Accusatif triumf triumfy
Vocatif triumfe triumfy
Locatif triumfu triumfech
Instrumental triumfem triumfy

triumf \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Triomphe.

Voir aussi

  • triumf sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)