vererven

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé par préfixation de erven.

Verbe [modifier le wikicode]

vererven \Prononciation ?\

  1. (Intransitif) Revenir (en héritage), se transmettre (aux héritiers).
    • Omdat hij kinderloos is, zal zijn bibliotheek aan de universiteit vererven.
      Comme il n’a pas d’enfant, sa bibliothèque reviendra à l’université.
  2. (Transitif) Hériter de.
    • Een recht vererven.
      Hériter d'un droit.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 51,8 % des Flamands,
  • 75,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]