verleib ein
Allemand[modifier le wikicode]
Forme de locution verbale [modifier le wikicode]
verleib ein \fɛɐ̯ˌlaɪ̯p ˈaɪ̯n\
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de einverleiben.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Berlin : écouter « verleib ein [fɛɐ̯ˌlaɪ̯p ˈaɪ̯n] »