voldongen
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Participe passé de voldingen, verbe tombé en désuétude signifiant (« accomplir »).
Adjectif [modifier le wikicode]
Forme indéclinée | voldongen \Prononciation ?\ |
---|---|
Forme déclinée | voldongen \Prononciation ?\ |
Forme partitive | voldongens \Prononciation ?\ |
voldongen \Prononciation ?\
- Accompli.
Iemand voor een voldongen feit stellen.
- Mettre qn. devant le fait accompli.
Zich bij een voldongen feit neerleggen.
- S’incliner devant un fait accompli.
Dérivés[modifier le wikicode]
- voldongen feit (fait accompli)
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « voldongen [Prononciation ?] »