weis ein
Allemand[modifier le wikicode]
Forme de locution verbale [modifier le wikicode]
weis ein \ˌvaɪ̯s ˈaɪ̯n\
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de einweisen.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Berlin : écouter « weis ein [ˌvaɪ̯s ˈaɪ̯n] »