willig ein
Allemand[modifier le wikicode]
Forme de locution verbale [modifier le wikicode]
willig ein \ˌvɪlɪç ˈaɪ̯n\
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de einwilligen.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Berlin : écouter « willig ein [ˌvɪlɪç ˈaɪ̯n] »
- Berlin : écouter « willig ein [ˌvɪlɪk ˈaɪ̯n] »