Conjugaison:espagnol/abrigar

Conjugaison en espagnol
abrigar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

abrigar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	abrigar	[a.bɾiˈɣaɾ]	haber	abrigado	[aˌβeɾ a.bɾiˈɣa.ðo]
Gérondif	abrigando	[a.bɾiˈɣan̪.do]	habiendo	abrigado	[aˌβjen.do a.bɾiˈɣa.ðo]
Participe passé	abrigado	[a.bɾiˈɣa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   abrigo [aˈbɾi.ɣo] (tú/vos)  ou (vos)   abrigas  abrigás [aˈbɾi.ɣas] [a.bɾiˈɣas] (él/ella/Ud.)   abriga [aˈbɾi.ɣa] (nosostros-as)   abrigamos [a.bɾiˈɣa.mos] (vosostros-as/os)   abrigáis [a.bɾiˈɣai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrigan [aˈbɾi.ɣan]	Passé composé (yo)   he abrigado [e a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)   has abrigado [as a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha abrigado [a a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hemos abrigado [ˈe.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis abrigado [a.ˈβejs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han abrigado [an a.bɾiˈɣa.ðo]
Imparfait (yo)   abrigaba [a.bɾiˈɣa.βa] (tú/vos)   abrigabas [a.bɾiˈɣa.βas] (él/ella/Ud.)   abrigaba [a.bɾiˈɣa.βa] (nosostros-as)   abrigábamos [a.bɾiˈɣa.βa.mos] (vosostros-as/os)   abrigabais [a.bɾiˈɣa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrigaban [a.bɾiˈɣa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había abrigado [a.ˈβi.a a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)   habías abrigado [a.ˈβi.as a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   había abrigado [a.ˈβi.a a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   habíamos abrigado [a.ˈβi.a.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais abrigado [a.ˈβi.ajs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían abrigado [a.ˈβi.an a.bɾiˈɣa.ðo]
Passé simple (yo)   abrigué [a.bɾiˈɣe] (tú/vos)   abrigaste [a.bɾiˈɣas.te] (él/ella/Ud.)   abrigó [a.bɾiˈɣo] (nosostros-as)   abrigamos [a.bɾiˈɣa.mos] (vosostros-as/os)   abrigasteis [a.bɾiˈɣas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrigaron [a.bɾiˈɣa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube abrigado [ˈu.βe a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)   hubiste abrigado [u.ˈβi.ste a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo abrigado [ˈu.βo a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hubimos abrigado [u.ˈβi.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis abrigado [u.ˈβi.stejs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron abrigado [u.ˈβje.ɾon a.bɾiˈɣa.ðo]
Futur simple (yo)   abrigaré [a.bɾi.ɣaˈɾe] (tú/vos)   abrigarás [a.bɾi.ɣaˈɾas] (él/ella/Ud.)   abrigará [a.bɾi.ɣaˈɾa] (nosostros-as)   abrigaremos [a.bɾi.ɣaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   abrigaréis [a.bɾi.ɣaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrigarán [a.bɾi.ɣaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré abrigado [a.ˈβɾe a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)   habrás abrigado [a.ˈβɾas a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá abrigado [a.ˈβɾa a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   habremos abrigado [a.ˈβɾe.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis abrigado [a.ˈβɾejs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán abrigado [a.ˈβɾan a.bɾiˈɣa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   abrigaría [a.bɾi.ɣaˈɾi.a] (tú/vos)   abrigarías [a.bɾi.ɣaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   abrigaría [a.bɾi.ɣaˈɾi.a] (nosostros-as)   abrigaríamos [a.bɾi.ɣaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   abrigaríais [a.bɾi.ɣaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrigarían [a.bɾi.ɣaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría abrigado [a.ˈβɾi.a a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)   habrías abrigado [a.ˈβɾi.as a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría abrigado [a.ˈβɾi.a a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   habríamos abrigado [a.ˈβɾi.a.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais abrigado [a.ˈβɾi.ajs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían abrigado [a.ˈβɾi.an a.bɾiˈɣa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   abrigue [a.ˈbɾi.ɣe] (tú/vos)  ou (vos)   abrigues  abrigués [a.ˈbɾi.ɣes] [a.bɾiˈɣes] (él/ella/Ud.)   abrigue [a.ˈbɾi.ɣe] (nosostros-as)   abriguemos [a.bɾiˈɣe.mos] (vosostros-as/os)   abriguéis [a.bɾiˈɣei̯s] (ellos-as/Uds.)   abriguen [a.ˈbɾi.ɣen]	Passé composé (yo)   haya abrigado [ˈa.ja a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas abrigado  hayás abrigado [ˈa.jas a.bɾiˈɣa.ðo] [a.ˈjas a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya abrigado [ˈa.ja a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hayamos abrigado [a.ˈja.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis abrigado [a.ˈjajs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan abrigado [ˈa.jan a.bɾiˈɣa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   abrigara [a.bɾiˈɣa.ɾa] (tú/vos)   abrigaras [a.bɾiˈɣa.ɾas] (él/ella/Ud.)   abrigara [a.bɾiˈɣa.ɾa] (nosostros-as)   abrigáramos [a.bɾiˈɣa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   abrigarais [a.bɾiˈɣa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   abrigaran [a.bɾiˈɣa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera abrigado [u.ˈβje.ɾa a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)   hubieras abrigado [u.ˈβje.ɾas a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera abrigado [u.ˈβje.ɾa a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos abrigado [u.ˈβje.ɾa.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais abrigado [u.ˈβje.ɾajs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran abrigado [u.ˈβje.ɾan a.bɾiˈɣa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   abrigase [a.bɾiˈɣa.se] (tú/vos)   abrigases [a.bɾiˈɣa.ses] (él/ella/Ud.)   abrigase [a.bɾiˈɣa.se] (nosostros-as)   abrigásemos [a.bɾiˈɣa.se.mos] (vosostros-as/os)   abrigaseis [a.bɾiˈɣa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrigasen [a.bɾiˈɣa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese abrigado [u.ˈβje.se a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)   hubieses abrigado [u.ˈβje.ses a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese abrigado [u.ˈβje.se a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos abrigado [u.ˈβje.se.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis abrigado [u.ˈβje.sejs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen abrigado [u.ˈβje.sen a.bɾiˈɣa.ðo]
Futur (yo)   abrigare [a.bɾiˈɣa.ɾe] (tú/vos)   abrigares [a.bɾiˈɣa.ɾes] (él/ella/Ud.)   abrigare [a.bɾiˈɣa.ɾe] (nosostros-as)   abrigáremos [a.bɾiˈɣa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   abrigareis [a.bɾiˈɣa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   abrigaren [a.bɾiˈɣa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere abrigado [u.ˈβje.ɾe a.bɾiˈɣa.ðo] (tú/vos)   hubieres abrigado [u.ˈβje.ɾes a.bɾiˈɣa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere abrigado [u.ˈβje.ɾe a.bɾiˈɣa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos abrigado [u.ˈβje.ɾe.mos a.bɾiˈɣa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis abrigado [u.ˈβje.ɾejs a.bɾiˈɣa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren abrigado [u.ˈβje.ɾen a.bɾiˈɣa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   abriga  abrigá [aˈbɾi.ɣa] [a.bɾiˈɣa] (usted)   abrigue [aˈbɾi.ɣe] (nosostros-as)   abriguemos [a.bɾiˈɣe.mos] (vosostros-as)   abrigad [a.bɾiˈɣað] (ustedes)   abriguen [aˈbɾi.ɣen]