Conjugaison:espagnol/afuciar

Conjugaison en espagnol
afuciar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

afuciar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	afuciar	[a.fuˈθjaɾ]	haber	afuciado	[aˌβeɾ a.fuˈθja.ðo]
Gérondif	afuciando	[a.fuˈθjan̪.do]	habiendo	afuciado	[aˌβjen.do a.fuˈθja.ðo]
Participe passé	afuciado	[a.fuˈθja.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   afucio [aˈfu.θjo] (tú/vos)  ou (vos)   afucias  afuciás [aˈfu.θjas] [a.fuˈθjas] (él/ella/Ud.)   afucia [aˈfu.θja] (nosostros-as)   afuciamos [a.fuˈθja.mos] (vosostros-as/os)   afuciáis [a.fuˈθjai̯s] (ellos-as/Uds.)   afucian [aˈfu.θjan]	Passé composé (yo)   he afuciado [e a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)   has afuciado [as a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   ha afuciado [a a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   hemos afuciado [ˈe.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   habéis afuciado [a.ˈβejs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   han afuciado [an a.fuˈθja.ðo]
Imparfait (yo)   afuciaba [a.fuˈθja.βa] (tú/vos)   afuciabas [a.fuˈθja.βas] (él/ella/Ud.)   afuciaba [a.fuˈθja.βa] (nosostros-as)   afuciábamos [a.fuˈθja.βa.mos] (vosostros-as/os)   afuciabais [a.fuˈθja.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   afuciaban [a.fuˈθja.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había afuciado [a.ˈβi.a a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)   habías afuciado [a.ˈβi.as a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   había afuciado [a.ˈβi.a a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   habíamos afuciado [a.ˈβi.a.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   habíais afuciado [a.ˈβi.ajs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían afuciado [a.ˈβi.an a.fuˈθja.ðo]
Passé simple (yo)   afucié [a.fuˈθje] (tú/vos)   afuciaste [a.fuˈθjas.te] (él/ella/Ud.)   afució [a.fuˈθjo] (nosostros-as)   afuciamos [a.fuˈθja.mos] (vosostros-as/os)   afuciasteis [a.fuˈθjas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   afuciaron [a.fuˈθja.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube afuciado [ˈu.βe a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)   hubiste afuciado [u.ˈβi.ste a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo afuciado [ˈu.βo a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   hubimos afuciado [u.ˈβi.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis afuciado [u.ˈβi.stejs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron afuciado [u.ˈβje.ɾon a.fuˈθja.ðo]
Futur simple (yo)   afuciaré [a.fu.θjaˈɾe] (tú/vos)   afuciarás [a.fu.θjaˈɾas] (él/ella/Ud.)   afuciará [a.fu.θjaˈɾa] (nosostros-as)   afuciaremos [a.fu.θjaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   afuciaréis [a.fu.θjaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   afuciarán [a.fu.θjaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré afuciado [a.ˈβɾe a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)   habrás afuciado [a.ˈβɾas a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá afuciado [a.ˈβɾa a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   habremos afuciado [a.ˈβɾe.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   habréis afuciado [a.ˈβɾejs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán afuciado [a.ˈβɾan a.fuˈθja.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   afuciaría [a.fu.θjaˈɾi.a] (tú/vos)   afuciarías [a.fu.θjaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   afuciaría [a.fu.θjaˈɾi.a] (nosostros-as)   afuciaríamos [a.fu.θjaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   afuciaríais [a.fu.θjaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   afuciarían [a.fu.θjaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría afuciado [a.ˈβɾi.a a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)   habrías afuciado [a.ˈβɾi.as a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   habría afuciado [a.ˈβɾi.a a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   habríamos afuciado [a.ˈβɾi.a.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   habríais afuciado [a.ˈβɾi.ajs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían afuciado [a.ˈβɾi.an a.fuˈθja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   afucie [a.ˈfu.θje] (tú/vos)  ou (vos)   afucies  afuciés [a.ˈfu.θjes] [a.fuˈθjes] (él/ella/Ud.)   afucie [a.ˈfu.θje] (nosostros-as)   afuciemos [a.fuˈθje.mos] (vosostros-as/os)   afuciéis [a.fuˈθjei̯s] (ellos-as/Uds.)   afucien [a.ˈfu.θjen]	Passé composé (yo)   haya afuciado [ˈa.ja a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas afuciado  hayás afuciado [ˈa.jas a.fuˈθja.ðo] [a.ˈjas a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   haya afuciado [ˈa.ja a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   hayamos afuciado [a.ˈja.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis afuciado [a.ˈjajs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan afuciado [ˈa.jan a.fuˈθja.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   afuciara [a.fuˈθja.ɾa] (tú/vos)   afuciaras [a.fuˈθja.ɾas] (él/ella/Ud.)   afuciara [a.fuˈθja.ɾa] (nosostros-as)   afuciáramos [a.fuˈθja.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   afuciarais [a.fuˈθja.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   afuciaran [a.fuˈθja.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera afuciado [u.ˈβje.ɾa a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)   hubieras afuciado [u.ˈβje.ɾas a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera afuciado [u.ˈβje.ɾa a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos afuciado [u.ˈβje.ɾa.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais afuciado [u.ˈβje.ɾajs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran afuciado [u.ˈβje.ɾan a.fuˈθja.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   afuciase [a.fuˈθja.se] (tú/vos)   afuciases [a.fuˈθja.ses] (él/ella/Ud.)   afuciase [a.fuˈθja.se] (nosostros-as)   afuciásemos [a.fuˈθja.se.mos] (vosostros-as/os)   afuciaseis [a.fuˈθja.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   afuciasen [a.fuˈθja.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese afuciado [u.ˈβje.se a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)   hubieses afuciado [u.ˈβje.ses a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese afuciado [u.ˈβje.se a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos afuciado [u.ˈβje.se.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis afuciado [u.ˈβje.sejs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen afuciado [u.ˈβje.sen a.fuˈθja.ðo]
Futur (yo)   afuciare [a.fuˈθja.ɾe] (tú/vos)   afuciares [a.fuˈθja.ɾes] (él/ella/Ud.)   afuciare [a.fuˈθja.ɾe] (nosostros-as)   afuciáremos [a.fuˈθja.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   afuciareis [a.fuˈθja.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   afuciaren [a.fuˈθja.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere afuciado [u.ˈβje.ɾe a.fuˈθja.ðo] (tú/vos)   hubieres afuciado [u.ˈβje.ɾes a.fuˈθja.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere afuciado [u.ˈβje.ɾe a.fuˈθja.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos afuciado [u.ˈβje.ɾe.mos a.fuˈθja.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis afuciado [u.ˈβje.ɾejs a.fuˈθja.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren afuciado [u.ˈβje.ɾen a.fuˈθja.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   afucia  afuciá [aˈfu.θja] [a.fuˈθja] (usted)   afucie [aˈfu.θje] (nosostros-as)   afuciemos [a.fuˈθje.mos] (vosostros-as)   afuciad [a.fuˈθjað] (ustedes)   afucien [aˈfu.θjen]