Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/atoar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
atoar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

atoar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   atoo [aˈto.o]
(tú/vos
ou (vos) 
 atoas
 atoás
[aˈto.as]
[a.toˈas]
(él/ella/Ud.  atoa [aˈto.a]
(nosostros-as)   atoamos [a.toˈa.mos]
(vosostros-as/os  atoáis [a.toˈai̯s]
(ellos-as/Uds.  atoan [aˈto.an]
Passé composé
(yo)   he atoado [e a.toˈa.ðo]
(tú/vos  has atoado [as a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha atoado [a a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   hemos atoado [ˈe.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis atoado [a.ˈβejs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han atoado [an a.toˈa.ðo]
Imparfait
(yo)   atoaba [a.toˈa.βa]
(tú/vos  atoabas [a.toˈa.βas]
(él/ella/Ud.  atoaba [a.toˈa.βa]
(nosostros-as)   atoábamos [a.toˈa.βa.mos]
(vosostros-as/os  atoabais [a.toˈa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  atoaban [a.toˈa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había atoado [a.ˈβi.a a.toˈa.ðo]
(tú/vos  habías atoado [a.ˈβi.as a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  había atoado [a.ˈβi.a a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos atoado [a.ˈβi.a.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais atoado [a.ˈβi.ajs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían atoado [a.ˈβi.an a.toˈa.ðo]
Passé simple
(yo)   atoé [a.toˈe]
(tú/vos  atoaste [a.toˈas.te]
(él/ella/Ud.  atoó [a.toˈo]
(nosostros-as)   atoamos [a.toˈa.mos]
(vosostros-as/os  atoasteis [a.toˈas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  atoaron [a.toˈa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube atoado [ˈu.βe a.toˈa.ðo]
(tú/vos  hubiste atoado [u.ˈβi.ste a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo atoado [ˈu.βo a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos atoado [u.ˈβi.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis atoado [u.ˈβi.stejs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron atoado [u.ˈβje.ɾon a.toˈa.ðo]
Futur simple
(yo)   atoaré [a.to.aˈɾe]
(tú/vos  atoarás [a.to.aˈɾas]
(él/ella/Ud.  atoará [a.to.aˈɾa]
(nosostros-as)   atoaremos [a.to.aˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  atoaréis [a.to.aˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  atoarán [a.to.aˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré atoado [a.ˈβɾe a.toˈa.ðo]
(tú/vos  habrás atoado [a.ˈβɾas a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá atoado [a.ˈβɾa a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   habremos atoado [a.ˈβɾe.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis atoado [a.ˈβɾejs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán atoado [a.ˈβɾan a.toˈa.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   atoaría [a.to.aˈɾi.a]
(tú/vos  atoarías [a.to.aˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  atoaría [a.to.aˈɾi.a]
(nosostros-as)   atoaríamos [a.to.aˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  atoaríais [a.to.aˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  atoarían [a.to.aˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría atoado [a.ˈβɾi.a a.toˈa.ðo]
(tú/vos  habrías atoado [a.ˈβɾi.as a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría atoado [a.ˈβɾi.a a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos atoado [a.ˈβɾi.a.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais atoado [a.ˈβɾi.ajs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían atoado [a.ˈβɾi.an a.toˈa.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   atoe [a.ˈto.e]
(tú/vos
ou (vos) 
 atoes
 atoés
[a.ˈto.es]
[a.toˈes]
(él/ella/Ud.  atoe [a.ˈto.e]
(nosostros-as)   atoemos [a.toˈe.mos]
(vosostros-as/os  atoéis [a.toˈei̯s]
(ellos-as/Uds.  atoen [a.ˈto.en]
Passé composé
(yo)   haya atoado [ˈa.ja a.toˈa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas atoado
 hayás atoado
[ˈa.jas a.toˈa.ðo]
[a.ˈjas a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya atoado [ˈa.ja a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos atoado [a.ˈja.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis atoado [a.ˈjajs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan atoado [ˈa.jan a.toˈa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   atoara [a.toˈa.ɾa]
(tú/vos  atoaras [a.toˈa.ɾas]
(él/ella/Ud.  atoara [a.toˈa.ɾa]
(nosostros-as)   atoáramos [a.toˈa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  atoarais [a.toˈa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  atoaran [a.toˈa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera atoado [u.ˈβje.ɾa a.toˈa.ðo]
(tú/vos  hubieras atoado [u.ˈβje.ɾas a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera atoado [u.ˈβje.ɾa a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos atoado [u.ˈβje.ɾa.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais atoado [u.ˈβje.ɾajs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran atoado [u.ˈβje.ɾan a.toˈa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   atoase [a.toˈa.se]
(tú/vos  atoases [a.toˈa.ses]
(él/ella/Ud.  atoase [a.toˈa.se]
(nosostros-as)   atoásemos [a.toˈa.se.mos]
(vosostros-as/os  atoaseis [a.toˈa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  atoasen [a.toˈa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese atoado [u.ˈβje.se a.toˈa.ðo]
(tú/vos  hubieses atoado [u.ˈβje.ses a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese atoado [u.ˈβje.se a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos atoado [u.ˈβje.se.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis atoado [u.ˈβje.sejs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen atoado [u.ˈβje.sen a.toˈa.ðo]
Futur
(yo)   atoare [a.toˈa.ɾe]
(tú/vos  atoares [a.toˈa.ɾes]
(él/ella/Ud.  atoare [a.toˈa.ɾe]
(nosostros-as)   atoáremos [a.toˈa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  atoareis [a.toˈa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  atoaren [a.toˈa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere atoado [u.ˈβje.ɾe a.toˈa.ðo]
(tú/vos  hubieres atoado [u.ˈβje.ɾes a.toˈa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere atoado [u.ˈβje.ɾe a.toˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos atoado [u.ˈβje.ɾe.mos a.toˈa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis atoado [u.ˈβje.ɾejs a.toˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren atoado [u.ˈβje.ɾen a.toˈa.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 atoa
 atoá
[aˈto.a]
[a.toˈa]
(usted)   atoe [aˈto.e]
(nosostros-as)   atoemos [a.toˈe.mos]
(vosostros-as)   atoad [a.toˈað]
(ustedes)   atoen [aˈto.en]