Conjugaison:espagnol/declamar

Conjugaison en espagnol
declamar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

declamar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	declamar	[de.klaˈmaɾ]	haber	declamado	[aˌβeɾ de.klaˈma.ðo]
Gérondif	declamando	[de.klaˈman̪.do]	habiendo	declamado	[aˌβjen.do de.klaˈma.ðo]
Participe passé	declamado	[de.klaˈma.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   declamo [deˈkla.mo] (tú/vos)  ou (vos)   declamas  declamás [deˈkla.mas] [de.klaˈmas] (él/ella/Ud.)   declama [deˈkla.ma] (nosostros-as)   declamamos [de.klaˈma.mos] (vosostros-as/os)   declamáis [de.klaˈmai̯s] (ellos-as/Uds.)   declaman [deˈkla.man]	Passé composé (yo)   he declamado [e de.klaˈma.ðo] (tú/vos)   has declamado [as de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   ha declamado [a de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   hemos declamado [ˈe.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   habéis declamado [a.ˈβejs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   han declamado [an de.klaˈma.ðo]
Imparfait (yo)   declamaba [de.klaˈma.βa] (tú/vos)   declamabas [de.klaˈma.βas] (él/ella/Ud.)   declamaba [de.klaˈma.βa] (nosostros-as)   declamábamos [de.klaˈma.βa.mos] (vosostros-as/os)   declamabais [de.klaˈma.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   declamaban [de.klaˈma.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había declamado [a.ˈβi.a de.klaˈma.ðo] (tú/vos)   habías declamado [a.ˈβi.as de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   había declamado [a.ˈβi.a de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   habíamos declamado [a.ˈβi.a.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   habíais declamado [a.ˈβi.ajs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían declamado [a.ˈβi.an de.klaˈma.ðo]
Passé simple (yo)   declamé [de.klaˈme] (tú/vos)   declamaste [de.klaˈmas.te] (él/ella/Ud.)   declamó [de.klaˈmo] (nosostros-as)   declamamos [de.klaˈma.mos] (vosostros-as/os)   declamasteis [de.klaˈmas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   declamaron [de.klaˈma.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube declamado [ˈu.βe de.klaˈma.ðo] (tú/vos)   hubiste declamado [u.ˈβi.ste de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo declamado [ˈu.βo de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   hubimos declamado [u.ˈβi.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis declamado [u.ˈβi.stejs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron declamado [u.ˈβje.ɾon de.klaˈma.ðo]
Futur simple (yo)   declamaré [de.kla.maˈɾe] (tú/vos)   declamarás [de.kla.maˈɾas] (él/ella/Ud.)   declamará [de.kla.maˈɾa] (nosostros-as)   declamaremos [de.kla.maˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   declamaréis [de.kla.maˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   declamarán [de.kla.maˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré declamado [a.ˈβɾe de.klaˈma.ðo] (tú/vos)   habrás declamado [a.ˈβɾas de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá declamado [a.ˈβɾa de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   habremos declamado [a.ˈβɾe.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   habréis declamado [a.ˈβɾejs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán declamado [a.ˈβɾan de.klaˈma.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   declamaría [de.kla.maˈɾi.a] (tú/vos)   declamarías [de.kla.maˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   declamaría [de.kla.maˈɾi.a] (nosostros-as)   declamaríamos [de.kla.maˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   declamaríais [de.kla.maˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   declamarían [de.kla.maˈɾi.an]

Passé (yo)   habría declamado [a.ˈβɾi.a de.klaˈma.ðo] (tú/vos)   habrías declamado [a.ˈβɾi.as de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   habría declamado [a.ˈβɾi.a de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   habríamos declamado [a.ˈβɾi.a.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   habríais declamado [a.ˈβɾi.ajs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían declamado [a.ˈβɾi.an de.klaˈma.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   declame [de.ˈkla.me] (tú/vos)  ou (vos)   declames  declamés [de.ˈkla.mes] [de.klaˈmes] (él/ella/Ud.)   declame [de.ˈkla.me] (nosostros-as)   declamemos [de.klaˈme.mos] (vosostros-as/os)   declaméis [de.klaˈmei̯s] (ellos-as/Uds.)   declamen [de.ˈkla.men]	Passé composé (yo)   haya declamado [ˈa.ja de.klaˈma.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas declamado  hayás declamado [ˈa.jas de.klaˈma.ðo] [a.ˈjas de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   haya declamado [ˈa.ja de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   hayamos declamado [a.ˈja.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis declamado [a.ˈjajs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan declamado [ˈa.jan de.klaˈma.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   declamara [de.klaˈma.ɾa] (tú/vos)   declamaras [de.klaˈma.ɾas] (él/ella/Ud.)   declamara [de.klaˈma.ɾa] (nosostros-as)   declamáramos [de.klaˈma.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   declamarais [de.klaˈma.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   declamaran [de.klaˈma.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera declamado [u.ˈβje.ɾa de.klaˈma.ðo] (tú/vos)   hubieras declamado [u.ˈβje.ɾas de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera declamado [u.ˈβje.ɾa de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos declamado [u.ˈβje.ɾa.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais declamado [u.ˈβje.ɾajs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran declamado [u.ˈβje.ɾan de.klaˈma.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   declamase [de.klaˈma.se] (tú/vos)   declamases [de.klaˈma.ses] (él/ella/Ud.)   declamase [de.klaˈma.se] (nosostros-as)   declamásemos [de.klaˈma.se.mos] (vosostros-as/os)   declamaseis [de.klaˈma.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   declamasen [de.klaˈma.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese declamado [u.ˈβje.se de.klaˈma.ðo] (tú/vos)   hubieses declamado [u.ˈβje.ses de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese declamado [u.ˈβje.se de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos declamado [u.ˈβje.se.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis declamado [u.ˈβje.sejs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen declamado [u.ˈβje.sen de.klaˈma.ðo]
Futur (yo)   declamare [de.klaˈma.ɾe] (tú/vos)   declamares [de.klaˈma.ɾes] (él/ella/Ud.)   declamare [de.klaˈma.ɾe] (nosostros-as)   declamáremos [de.klaˈma.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   declamareis [de.klaˈma.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   declamaren [de.klaˈma.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere declamado [u.ˈβje.ɾe de.klaˈma.ðo] (tú/vos)   hubieres declamado [u.ˈβje.ɾes de.klaˈma.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere declamado [u.ˈβje.ɾe de.klaˈma.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos declamado [u.ˈβje.ɾe.mos de.klaˈma.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis declamado [u.ˈβje.ɾejs de.klaˈma.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren declamado [u.ˈβje.ɾen de.klaˈma.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   declama  declamá [deˈkla.ma] [de.klaˈma] (usted)   declame [deˈkla.me] (nosostros-as)   declamemos [de.klaˈme.mos] (vosostros-as)   declamad [de.klaˈmað] (ustedes)   declamen [deˈkla.men]