Conjugaison:espagnol/desindultar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
desindultar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

desindultar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   desindulto [de.sinˈdul.to]
(tú/vos
ou (vos) 
 desindultas
 desindultás
[de.sinˈdul.tas]
[de.sin.dulˈtas]
(él/ella/Ud.  desindulta [de.sinˈdul.ta]
(nosostros-as)   desindultamos [de.sin.dulˈta.mos]
(vosostros-as/os  desindultáis [de.sin.dulˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.  desindultan [de.sinˈdul.tan]
Passé composé
(yo)   he desindultado [e de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos  has desindultado [as de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  ha desindultado [a de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos desindultado [ˈe.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habéis desindultado [a.ˈβejs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  han desindultado [an de.sin.dulˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   desindultaba [de.sin.dulˈta.βa]
(tú/vos  desindultabas [de.sin.dulˈta.βas]
(él/ella/Ud.  desindultaba [de.sin.dulˈta.βa]
(nosostros-as)   desindultábamos [de.sin.dulˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os  desindultabais [de.sin.dulˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  desindultaban [de.sin.dulˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había desindultado [a.ˈβi.a de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos  habías desindultado [a.ˈβi.as de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  había desindultado [a.ˈβi.a de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos desindultado [a.ˈβi.a.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habíais desindultado [a.ˈβi.ajs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían desindultado [a.ˈβi.an de.sin.dulˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   desindulté [de.sin.dulˈte]
(tú/vos  desindultaste [de.sin.dulˈtas.te]
(él/ella/Ud.  desindultó [de.sin.dulˈto]
(nosostros-as)   desindultamos [de.sin.dulˈta.mos]
(vosostros-as/os  desindultasteis [de.sin.dulˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  desindultaron [de.sin.dulˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube desindultado [ˈu.βe de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos  hubiste desindultado [u.ˈβi.ste de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo desindultado [ˈu.βo de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos desindultado [u.ˈβi.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis desindultado [u.ˈβi.stejs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron desindultado [u.ˈβje.ɾon de.sin.dulˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   desindultaré [de.sin.dul.taˈɾe]
(tú/vos  desindultarás [de.sin.dul.taˈɾas]
(él/ella/Ud.  desindultará [de.sin.dul.taˈɾa]
(nosostros-as)   desindultaremos [de.sin.dul.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  desindultaréis [de.sin.dul.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  desindultarán [de.sin.dul.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré desindultado [a.ˈβɾe de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos  habrás desindultado [a.ˈβɾas de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá desindultado [a.ˈβɾa de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos desindultado [a.ˈβɾe.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habréis desindultado [a.ˈβɾejs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán desindultado [a.ˈβɾan de.sin.dulˈta.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   desindultaría [de.sin.dul.taˈɾi.a]
(tú/vos  desindultarías [de.sin.dul.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  desindultaría [de.sin.dul.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   desindultaríamos [de.sin.dul.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  desindultaríais [de.sin.dul.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  desindultarían [de.sin.dul.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría desindultado [a.ˈβɾi.a de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos  habrías desindultado [a.ˈβɾi.as de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  habría desindultado [a.ˈβɾi.a de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos desindultado [a.ˈβɾi.a.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habríais desindultado [a.ˈβɾi.ajs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían desindultado [a.ˈβɾi.an de.sin.dulˈta.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   desindulte [de.sin.ˈdul.te]
(tú/vos
ou (vos) 
 desindultes
 desindultés
[de.sin.ˈdul.tes]
[de.sin.dulˈtes]
(él/ella/Ud.  desindulte [de.sin.ˈdul.te]
(nosostros-as)   desindultemos [de.sin.dulˈte.mos]
(vosostros-as/os  desindultéis [de.sin.dulˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.  desindulten [de.sin.ˈdul.ten]
Passé composé
(yo)   haya desindultado [ˈa.ja de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas desindultado
 hayás desindultado
[ˈa.jas de.sin.dulˈta.ðo]
[a.ˈjas de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  haya desindultado [ˈa.ja de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos desindultado [a.ˈja.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis desindultado [a.ˈjajs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan desindultado [ˈa.jan de.sin.dulˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   desindultara [de.sin.dulˈta.ɾa]
(tú/vos  desindultaras [de.sin.dulˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.  desindultara [de.sin.dulˈta.ɾa]
(nosostros-as)   desindultáramos [de.sin.dulˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  desindultarais [de.sin.dulˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  desindultaran [de.sin.dulˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera desindultado [u.ˈβje.ɾa de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos  hubieras desindultado [u.ˈβje.ɾas de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera desindultado [u.ˈβje.ɾa de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos desindultado [u.ˈβje.ɾa.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais desindultado [u.ˈβje.ɾajs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran desindultado [u.ˈβje.ɾan de.sin.dulˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   desindultase [de.sin.dulˈta.se]
(tú/vos  desindultases [de.sin.dulˈta.ses]
(él/ella/Ud.  desindultase [de.sin.dulˈta.se]
(nosostros-as)   desindultásemos [de.sin.dulˈta.se.mos]
(vosostros-as/os  desindultaseis [de.sin.dulˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  desindultasen [de.sin.dulˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese desindultado [u.ˈβje.se de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos  hubieses desindultado [u.ˈβje.ses de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese desindultado [u.ˈβje.se de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos desindultado [u.ˈβje.se.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis desindultado [u.ˈβje.sejs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen desindultado [u.ˈβje.sen de.sin.dulˈta.ðo]
Futur
(yo)   desindultare [de.sin.dulˈta.ɾe]
(tú/vos  desindultares [de.sin.dulˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.  desindultare [de.sin.dulˈta.ɾe]
(nosostros-as)   desindultáremos [de.sin.dulˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  desindultareis [de.sin.dulˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  desindultaren [de.sin.dulˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere desindultado [u.ˈβje.ɾe de.sin.dulˈta.ðo]
(tú/vos  hubieres desindultado [u.ˈβje.ɾes de.sin.dulˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere desindultado [u.ˈβje.ɾe de.sin.dulˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos desindultado [u.ˈβje.ɾe.mos de.sin.dulˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis desindultado [u.ˈβje.ɾejs de.sin.dulˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren desindultado [u.ˈβje.ɾen de.sin.dulˈta.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 desindulta
 desindultá
[de.sinˈdul.ta]
[de.sin.dulˈta]
(usted)   desindulte [de.sinˈdul.te]
(nosostros-as)   desindultemos [de.sin.dulˈte.mos]
(vosostros-as)   desindultad [de.sin.dulˈtað]
(ustedes)   desindulten [de.sinˈdul.ten]