Conjugaison:espagnol/difractar

Conjugaison en espagnol
difractar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

difractar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	difractar	[di.fɾakˈtaɾ]	haber	difractado	[aˌβeɾ di.fɾakˈta.ðo]
Gérondif	difractando	[di.fɾakˈtan̪.do]	habiendo	difractado	[aˌβjen.do di.fɾakˈta.ðo]
Participe passé	difractado	[di.fɾakˈta.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   difracto [diˈfɾak.to] (tú/vos)  ou (vos)   difractas  difractás [diˈfɾak.tas] [di.fɾakˈtas] (él/ella/Ud.)   difracta [diˈfɾak.ta] (nosostros-as)   difractamos [di.fɾakˈta.mos] (vosostros-as/os)   difractáis [di.fɾakˈtai̯s] (ellos-as/Uds.)   difractan [diˈfɾak.tan]	Passé composé (yo)   he difractado [e di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)   has difractado [as di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   ha difractado [a di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   hemos difractado [ˈe.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habéis difractado [a.ˈβejs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   han difractado [an di.fɾakˈta.ðo]
Imparfait (yo)   difractaba [di.fɾakˈta.βa] (tú/vos)   difractabas [di.fɾakˈta.βas] (él/ella/Ud.)   difractaba [di.fɾakˈta.βa] (nosostros-as)   difractábamos [di.fɾakˈta.βa.mos] (vosostros-as/os)   difractabais [di.fɾakˈta.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   difractaban [di.fɾakˈta.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había difractado [a.ˈβi.a di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)   habías difractado [a.ˈβi.as di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   había difractado [a.ˈβi.a di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   habíamos difractado [a.ˈβi.a.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habíais difractado [a.ˈβi.ajs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían difractado [a.ˈβi.an di.fɾakˈta.ðo]
Passé simple (yo)   difracté [di.fɾakˈte] (tú/vos)   difractaste [di.fɾakˈtas.te] (él/ella/Ud.)   difractó [di.fɾakˈto] (nosostros-as)   difractamos [di.fɾakˈta.mos] (vosostros-as/os)   difractasteis [di.fɾakˈtas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   difractaron [di.fɾakˈta.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube difractado [ˈu.βe di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)   hubiste difractado [u.ˈβi.ste di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo difractado [ˈu.βo di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   hubimos difractado [u.ˈβi.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis difractado [u.ˈβi.stejs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron difractado [u.ˈβje.ɾon di.fɾakˈta.ðo]
Futur simple (yo)   difractaré [di.fɾak.taˈɾe] (tú/vos)   difractarás [di.fɾak.taˈɾas] (él/ella/Ud.)   difractará [di.fɾak.taˈɾa] (nosostros-as)   difractaremos [di.fɾak.taˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   difractaréis [di.fɾak.taˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   difractarán [di.fɾak.taˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré difractado [a.ˈβɾe di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)   habrás difractado [a.ˈβɾas di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá difractado [a.ˈβɾa di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   habremos difractado [a.ˈβɾe.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habréis difractado [a.ˈβɾejs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán difractado [a.ˈβɾan di.fɾakˈta.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   difractaría [di.fɾak.taˈɾi.a] (tú/vos)   difractarías [di.fɾak.taˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   difractaría [di.fɾak.taˈɾi.a] (nosostros-as)   difractaríamos [di.fɾak.taˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   difractaríais [di.fɾak.taˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   difractarían [di.fɾak.taˈɾi.an]

Passé (yo)   habría difractado [a.ˈβɾi.a di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)   habrías difractado [a.ˈβɾi.as di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   habría difractado [a.ˈβɾi.a di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   habríamos difractado [a.ˈβɾi.a.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   habríais difractado [a.ˈβɾi.ajs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían difractado [a.ˈβɾi.an di.fɾakˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   difracte [di.ˈfɾak.te] (tú/vos)  ou (vos)   difractes  difractés [di.ˈfɾak.tes] [di.fɾakˈtes] (él/ella/Ud.)   difracte [di.ˈfɾak.te] (nosostros-as)   difractemos [di.fɾakˈte.mos] (vosostros-as/os)   difractéis [di.fɾakˈtei̯s] (ellos-as/Uds.)   difracten [di.ˈfɾak.ten]	Passé composé (yo)   haya difractado [ˈa.ja di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas difractado  hayás difractado [ˈa.jas di.fɾakˈta.ðo] [a.ˈjas di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   haya difractado [ˈa.ja di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   hayamos difractado [a.ˈja.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis difractado [a.ˈjajs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan difractado [ˈa.jan di.fɾakˈta.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   difractara [di.fɾakˈta.ɾa] (tú/vos)   difractaras [di.fɾakˈta.ɾas] (él/ella/Ud.)   difractara [di.fɾakˈta.ɾa] (nosostros-as)   difractáramos [di.fɾakˈta.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   difractarais [di.fɾakˈta.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   difractaran [di.fɾakˈta.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera difractado [u.ˈβje.ɾa di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)   hubieras difractado [u.ˈβje.ɾas di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera difractado [u.ˈβje.ɾa di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos difractado [u.ˈβje.ɾa.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais difractado [u.ˈβje.ɾajs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran difractado [u.ˈβje.ɾan di.fɾakˈta.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   difractase [di.fɾakˈta.se] (tú/vos)   difractases [di.fɾakˈta.ses] (él/ella/Ud.)   difractase [di.fɾakˈta.se] (nosostros-as)   difractásemos [di.fɾakˈta.se.mos] (vosostros-as/os)   difractaseis [di.fɾakˈta.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   difractasen [di.fɾakˈta.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese difractado [u.ˈβje.se di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)   hubieses difractado [u.ˈβje.ses di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese difractado [u.ˈβje.se di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos difractado [u.ˈβje.se.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis difractado [u.ˈβje.sejs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen difractado [u.ˈβje.sen di.fɾakˈta.ðo]
Futur (yo)   difractare [di.fɾakˈta.ɾe] (tú/vos)   difractares [di.fɾakˈta.ɾes] (él/ella/Ud.)   difractare [di.fɾakˈta.ɾe] (nosostros-as)   difractáremos [di.fɾakˈta.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   difractareis [di.fɾakˈta.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   difractaren [di.fɾakˈta.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere difractado [u.ˈβje.ɾe di.fɾakˈta.ðo] (tú/vos)   hubieres difractado [u.ˈβje.ɾes di.fɾakˈta.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere difractado [u.ˈβje.ɾe di.fɾakˈta.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos difractado [u.ˈβje.ɾe.mos di.fɾakˈta.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis difractado [u.ˈβje.ɾejs di.fɾakˈta.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren difractado [u.ˈβje.ɾen di.fɾakˈta.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   difracta  difractá [diˈfɾak.ta] [di.fɾakˈta] (usted)   difracte [diˈfɾak.te] (nosostros-as)   difractemos [di.fɾakˈte.mos] (vosostros-as)   difractad [di.fɾakˈtað] (ustedes)   difracten [diˈfɾak.ten]