Conjugaison:espagnol/disonar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
disonar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

disonar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   disueno [diˈswe.no]
(tú/vos
ou (vos) 
 disuenas
 disonás
[diˈswe.nas]
[di.soˈnas]
(él/ella/Ud.  disuena [diˈswe.na]
(nosostros-as)   disonamos [di.soˈna.mos]
(vosostros-as/os  disonáis [di.soˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.  disuenan [diˈswe.nan]
Passé composé
(yo)   he disonado [e di.soˈna.ðo]
(tú/vos  has disonado [as di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  ha disonado [a di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos disonado [ˈe.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habéis disonado [a.ˈβejs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  han disonado [an di.soˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   disonaba [di.soˈna.βa]
(tú/vos  disonabas [di.soˈna.βas]
(él/ella/Ud.  disonaba [di.soˈna.βa]
(nosostros-as)   disonábamos [di.soˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os  disonabais [di.soˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  disonaban [di.soˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había disonado [a.ˈβi.a di.soˈna.ðo]
(tú/vos  habías disonado [a.ˈβi.as di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  había disonado [a.ˈβi.a di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos disonado [a.ˈβi.a.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habíais disonado [a.ˈβi.ajs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían disonado [a.ˈβi.an di.soˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   disoné [di.soˈne]
(tú/vos  disonaste [di.soˈnas.te]
(él/ella/Ud.  disonó [di.soˈno]
(nosostros-as)   disonamos [di.soˈna.mos]
(vosostros-as/os  disonasteis [di.soˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  disonaron [di.soˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube disonado [ˈu.βe di.soˈna.ðo]
(tú/vos  hubiste disonado [u.ˈβi.ste di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo disonado [ˈu.βo di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos disonado [u.ˈβi.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis disonado [u.ˈβi.stejs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron disonado [u.ˈβje.ɾon di.soˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   disonaré [di.so.naˈɾe]
(tú/vos  disonarás [di.so.naˈɾas]
(él/ella/Ud.  disonará [di.so.naˈɾa]
(nosostros-as)   disonaremos [di.so.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  disonaréis [di.so.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  disonarán [di.so.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré disonado [a.ˈβɾe di.soˈna.ðo]
(tú/vos  habrás disonado [a.ˈβɾas di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá disonado [a.ˈβɾa di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos disonado [a.ˈβɾe.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habréis disonado [a.ˈβɾejs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán disonado [a.ˈβɾan di.soˈna.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   disonaría [di.so.naˈɾi.a]
(tú/vos  disonarías [di.so.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  disonaría [di.so.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   disonaríamos [di.so.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  disonaríais [di.so.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  disonarían [di.so.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría disonado [a.ˈβɾi.a di.soˈna.ðo]
(tú/vos  habrías disonado [a.ˈβɾi.as di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habría disonado [a.ˈβɾi.a di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos disonado [a.ˈβɾi.a.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habríais disonado [a.ˈβɾi.ajs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían disonado [a.ˈβɾi.an di.soˈna.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   disuene [di.ˈswe.ne]
(tú/vos
ou (vos) 
 disuenes
 disonés
[di.ˈswe.nes]
[di.soˈnes]
(él/ella/Ud.  disuene [di.ˈswe.ne]
(nosostros-as)   disonemos [di.soˈne.mos]
(vosostros-as/os  disonéis [di.soˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.  disuenen [di.ˈswe.nen]
Passé composé
(yo)   haya disonado [ˈa.ja di.soˈna.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas disonado
 hayás disonado
[ˈa.jas di.soˈna.ðo]
[a.ˈjas di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  haya disonado [ˈa.ja di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos disonado [a.ˈja.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis disonado [a.ˈjajs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan disonado [ˈa.jan di.soˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   disonara [di.soˈna.ɾa]
(tú/vos  disonaras [di.soˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.  disonara [di.soˈna.ɾa]
(nosostros-as)   disonáramos [di.soˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  disonarais [di.soˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  disonaran [di.soˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera disonado [u.ˈβje.ɾa di.soˈna.ðo]
(tú/vos  hubieras disonado [u.ˈβje.ɾas di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera disonado [u.ˈβje.ɾa di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos disonado [u.ˈβje.ɾa.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais disonado [u.ˈβje.ɾajs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran disonado [u.ˈβje.ɾan di.soˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   disonase [di.soˈna.se]
(tú/vos  disonases [di.soˈna.ses]
(él/ella/Ud.  disonase [di.soˈna.se]
(nosostros-as)   disonásemos [di.soˈna.se.mos]
(vosostros-as/os  disonaseis [di.soˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  disonasen [di.soˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese disonado [u.ˈβje.se di.soˈna.ðo]
(tú/vos  hubieses disonado [u.ˈβje.ses di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese disonado [u.ˈβje.se di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos disonado [u.ˈβje.se.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis disonado [u.ˈβje.sejs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen disonado [u.ˈβje.sen di.soˈna.ðo]
Futur
(yo)   disonare [di.soˈna.ɾe]
(tú/vos  disonares [di.soˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.  disonare [di.soˈna.ɾe]
(nosostros-as)   disonáremos [di.soˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  disonareis [di.soˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  disonaren [di.soˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere disonado [u.ˈβje.ɾe di.soˈna.ðo]
(tú/vos  hubieres disonado [u.ˈβje.ɾes di.soˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere disonado [u.ˈβje.ɾe di.soˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos disonado [u.ˈβje.ɾe.mos di.soˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis disonado [u.ˈβje.ɾejs di.soˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren disonado [u.ˈβje.ɾen di.soˈna.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 disuena
 disoná
[diˈswe.na]
[di.soˈna]
(usted)   disuene [diˈswe.ne]
(nosostros-as)   disonemos [di.soˈne.mos]
(vosostros-as)   disonad [di.soˈnað]
(ustedes)   disuenen [diˈswe.nen]