berlina

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Berlina, Berlína

Français[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe berliner
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on se berlina
Futur simple

berlina \bɛʁ.li.na\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de berliner.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de Berlino (« Berlin »), avec le suffixe -a.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif berlina
\ber.'li.na\
berlinaj
\ber.'li.naj\
Accusatif berlinan
\ber.'li.nan\
berlinajn
\ber.'li.najn\

berlina \ber.ˈli.na\

  1. Berlinois.

Prononciation[modifier le wikicode]

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français berline.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif berlina berliny
Génitif berliny berlin
Datif berlině berlinám
Accusatif berlinu berliny
Vocatif berlino berliny
Locatif berlině berlinách
Instrumental berlinou berlinami

berlina \ˈbɛrlɪna\ féminin

  1. Berline.
    • Na zámku v Náměšti na Hané jsme si (mimo jiné) prohlédli luxusní kočáry olomouckých biskupů, tzv. berliny.
      Au château de Náměšť na Hané, nous avons vu (entre autres) les luxueux carrosses des évêques d'Olomouc, appelés berlines.

Hyperonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]