boutailh
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du moyen breton boutaill[1], de l'ancien français botele.
- À comparer avec les mots potel en gallois, bottel en cornique (sens identique).
Nom commun [modifier le wikicode]
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | boutailh | boutailhoù |
Adoucissante | voutailh | voutailhoù |
Durcissante | poutailh | poutailhoù |
boutailh \ˈbutːaʎ\ ou \ˈbutːalj\ féminin
- Bouteille.
- E-barzh korn ar pres, em eus ivez kavet ur voutailhad hini-dous graet gant ili-dant... hag am eus, evel just, gwintet ar voutailh... Flip ha flap, leizh va cʼhorzailhenn !... — (Jarl Priel, An dakenn dour, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 71)
- Dans le coin de l’armoire, j’ai aussi trouvé une bouteille d’alcool de prunelle... et j’ai, bien sûr, soulevé la bouteille... Et glou et glou, plein mon gosier !...
- Ober a reas ur sell ouzh ar boutailhoù — (Jakez Riou, Geotenn ar Wercʼhez, Éditions Al Liamm, 1957, page 45)
- Il jeta un œil aux bouteilles.
- E-barzh korn ar pres, em eus ivez kavet ur voutailhad hini-dous graet gant ili-dant... hag am eus, evel just, gwintet ar voutailh... Flip ha flap, leizh va cʼhorzailhenn !... — (Jarl Priel, An dakenn dour, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 71)
Dérivés[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499