debita
:
Espagnol[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Voir la conjugaison du verbe debitar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) debita | ||
Impératif | Présent | (tú) debita |
debita \deˈβi.ta\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de debitar.
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de de debitar.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Madrid : \deˈβi.ta\
- Mexico, Bogota : \deˈbi.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \deˈβi.ta\
Italien[modifier le wikicode]
Forme d’adjectif [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | debito \dɛ.ˈbi.to\ |
debiti \dɛ.ˈbi.ti\ |
Féminin | debita \dɛ.ˈbi.ta\ |
debite \dɛ.ˈbi.te\ |
debita \dɛ.ˈbi.ta\
- Féminin singulier de debito.
Latin[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
debita \Prononciation ?\
- Nominatif féminin singulier de debitus.
- Vocatif féminin singulier de debitus.
- Ablatif féminin singulier de debitus.
- Nominatif neutre pluriel de debitus.
- Vocatif neutre pluriel de debitus.
- Accusatif neutre pluriel de debitus.
Portugais[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Voir la conjugaison du verbe debitar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela debita | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) debita |
debita \dɨ.ˈbi.tɐ\ (Lisbonne) \de.ˈbi.tə\ (São Paulo)