głownia

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Tison, charbon) Dérivé de główny (« de tête »), avec le suffixe -a[1], apparenté au bulgare главня, glavnia (« tison, nielle »), au russe головня, golovnia (« tison, nielle »).
On suivra le Wiktionary[2] qui met en doute le lien sémantique avec « tête » et le rapproche de żal (« peine »), żądło (« dard ») : « ce qui pique, brule ».
(Lame) De l’allemand Klinge (« lame, tranchant »)[3].

Nom commun 1 [modifier le wikicode]

głownia \ɡwɔvʲɲa\ féminin

  1. Tison, braise.
    • Słabo tlało jego ognisko; głownia spora dymiła jeszcze nieco: zaledwo zbliżył się homen, głownia stanęła na nogach, wyciągnęła dwa ramiona, a zarzewie zajaśniało dwoma błyszczącymi oczyma i razem z innymi śpiewać zaczęło. — (L. Siemieński, Homen)
  2. (Nosologie) Charbon, maladie cryptogame.
    • Biodra otaczał mu pas krepowy, od którego bogata szabla zwieszała się na jedwabnych rapciach; ale i szabla, i ubiór gasły przy bogactwie tureckiego gindżału, zatkniętego za pas, którego głownia tak była nasadzona kamieniami, że aż skry sypały się od niej. — (Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem)

Synonymes[modifier le wikicode]

Nom commun 2[modifier le wikicode]

głownia \ɡwɔvʲɲa\ féminin

  1. Lame.

Voir aussi[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « głownia », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
  2. Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 4.0 : главня. (liste des auteurs et autrices)
  3. Głownia sur l’encyclopédie Wikipédia