gloazañ
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de gloaz, avec le suffixe -añ.
- Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 69b) : gloaza.
Verbe [modifier le wikicode]
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | gloazañ |
| Adoucissante | cʼhloazañ |
| Durcissante | kloazañ |
gloazañ \ˈɡlwɑːzã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale gloaz- (pronominal : en em cʼhloazañ)
- Blesser.
- Bev eo betek-hen, hag evitañ da vezañ kozh, petra bennak ne van kildant ebet en e cʼhenou, lemm eo bepred e ivinoù ha gloazañ da vat e rafe ar fallakr gant ma vefe hirocʼh e dammig kleze. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, page 14)
- Il est encore vivant, et bien qu’il soit vieux, quoiqu’il ne lui manque aucune molaire dans la bouche, ses ongles sont toujours acérés et le scélérat blesserait pour de bon si sa petite épée était plus longue.
- Bev eo betek-hen, hag evitañ da vezañ kozh, petra bennak ne van kildant ebet en e cʼhenou, lemm eo bepred e ivinoù ha gloazañ da vat e rafe ar fallakr gant ma vefe hirocʼh e dammig kleze. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, page 14)