hinienn
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
hinienn | hiniennoù |
hinienn \hi.ˈniː.ɛn\ féminin
- Individu, particulier.
- Un hinienn ez on. — (Maodez Glanndour, Komzoù bev, Al Liamm, 1985, page 13)
- Je suis un individu.
- An hanter-kant vloaz diwezhañ o doa lakaet an hinienn war an ton uhel, da lavaret eo gellout en em dennañ drezor an-unan, hep kaout ezhomm ouzh ar re all. — (Job an Irien, Lostachoù ar cʼhovid in Ya !, no 824, 26 mars 2021, page 9)
- Les cinquante dernières années avaient placé l’individu sur un piédestal, c’est-à-dire pouvoir s’en sortir par soi-même, sans avoir besoin des autres.
- Treuzfurmet e vez ivez e greun, gwerzhet e seier, evit tommañ fornioù an hiniennoù. — (Kresk ha digresk in Ya !, no 823, 19 mars 2021, page 3)
- Il est aussi transformé en grains, vendu en sacs, pour chauffer les poêles des particuliers.
- Un hinienn ez on. — (Maodez Glanndour, Komzoù bev, Al Liamm, 1985, page 13)
- (Au pluriel) Certains, certaines, quelques-uns, quelques-unes.
- Ne viocʼh ket souezhet eta ma lavaran deocʼh e save grozmol e-touez an dud, ha ma kleved hiniennoù o lavaret, a vouezh uhel, oa poent dercʼhel penn ouzh ar Republikaned, ha kas an divroidi d’o bro. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 191)
- Vous ne serez pas surpris si je vous dis que le grognement montait parmi les gens, et que l’on entendait quelques uns dire, à haute voix, qu’il était temps de résister aux Républicains, et de renvoyer les étrangers dans leur pays.
- War benn araok hiniennoù eus ar gweturioù e oa marmouzien, azezet e-kichen tud an termaji, ocʼh ober geizoù ha begoù pe o krignat ur frouezhenn bennak. — (Yeun ar Gow, E skeud Tour Bras Sant Jermen, Éditions Al Liamm, 1978, page 27)
- À l’avant de certaines des roulottes, il y avait des singes, assis à côté des forains, faisant la moue et des grimaces, ou grignotant quelques fruits.
- Ne viocʼh ket souezhet eta ma lavaran deocʼh e save grozmol e-touez an dud, ha ma kleved hiniennoù o lavaret, a vouezh uhel, oa poent dercʼhel penn ouzh ar Republikaned, ha kas an divroidi d’o bro. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 191)