invitus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espéranto[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe inviti
Conditionnel invitus

invitus \invitus\

  1. Conditionnel de inviti.

Prononciation[modifier le wikicode]

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

 Dérivé de vis (« force, volonté »), avec le préfixe in- privatif.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif invitus invită invitum invitī invitae invită
Vocatif invite invită invitum invitī invitae invită
Accusatif invitum invităm invitum invitōs invitās invită
Génitif invitī invitae invitī invitōrŭm invitārŭm invitōrŭm
Datif invitō invitae invitō invitīs invitīs invitīs
Ablatif invitō invitā invitō invitīs invitīs invitīs

invitus \Prononciation ?\

  1. Malgré soi, à contrecœur, involontaire.
    • invitus bellum gero.
      je fais la guerre à contrecœur.
    • invitā deā / invitā Minervā
      malgré la déesse / malgré Minerve => contre la nature.

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]