odmietnuť

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Slovaque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Temps / Mode Singulier Pluriel
Infinitif odmietnuť
Futur 1re odmietnem odmietneme
2e odmietneš odmietnete
3e odmietne odmietnu
Passé Masculin odmietol odmietli
Féminin odmietla
Neutre odmietlo

Impératif 1re odmietnime
2e odmietni odmietnite
Participe passif odmietnutý
Gérondif odmietnuc
Nom verbal odmietnutie
Conjugaison complète

odmietnuť \ˈɔd.mi̯ɛt.nuc\ transitif perfectif (imperfectif : odmietať)

  1. Refuser, décliner, rejeter.

Références[modifier le wikicode]

  • odmietnuť dans les dictionnaires de l’Institut de linguistique Ľudovít Štúr