truta

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Français[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe truter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on truta
Futur simple

truta \tʁy.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de truter.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Mirandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
truta
\Prononciation ?\
trutas
\Prononciation ?\

truta féminin

  1. Truite.

Portugais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
truta
\Prononciation ?\
trutas
\Prononciation ?\

truta féminin

  1. Truite.

Prononciation[modifier le wikicode]

Romanche[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

truta \Prononciation ?\ féminin

  1. Truite.

Notes[modifier le wikicode]

Forme et orthographe du dialecte sutsilvan .

Références[modifier le wikicode]

  • Curo Mani, Pledari sutsilvan. Rumàntsch tudestg, tudestg-rumàntsch, Lia Rumantscha, Coire (CH), 1977