verwaand

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Participe passé verwaent, dérivé de l’ancien verbe pronominal moyen néerlandais hem wanen (« présumer de soi ») [1]

Adjectif [modifier le wikicode]

verwaand \Prononciation ?\

  1. Suffisant, présomptueux, outrecuidant.
    • Een verwaande kwast.
      Un m’as-tu vu.

Synonymes[modifier le wikicode]

Adverbe [modifier le wikicode]

verwaand \Prononciation ?\

  1. Avec suffisance, avec présomption, avec outrecuidance.
    • Verwaand doen.
      Faire le glorieux, faire de l’esbroufe.
    • Verwaand spreken
      Parler avec arrogance.
    • Verwaand zijn jegens iem.
      Prendre de grands airs avec quelqu’un.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Jan de Vries, Nederlands Etymologisch Woordenboek, E.J. Brill, Leiden, 1992
  2. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]