Χάρις

Voir aussi : χάρις

Grec

Étymologie

Du grec ancien.

Nom commun

Χάρις (Kháris) \ˈxa.ɾis\ féminin

1. Grâce.

Grec ancien

Étymologie

Adaptation graphique.

Nom propre

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	Χάρις	αἱ	Χάριτες	τὼ	Χάριτε
Vocatif		Χάρι		Χάριτες		Χάριτε
Accusatif	τὴν	Χάριν	τὰς	Χάριτας	τὼ	Χάριτε
Génitif	τῆς	Χάριτος	τῶν	Χαρίτων	τοῖν	Χαρίτοιν
Datif	τῇ	Χάριτι	ταῖς	Χάρισι(ν)	τοῖν	Χαρίτοιν

Χάρις, Kháris \ˈkʰa.ris\ féminin

1. Modèle:mythologie Une des Charites.