βιβλιοθήκη

Grec

Étymologie

Du grec ancien βιβλιοθήκη, bibliothếkê.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	βιβλιοθήκη	οι	βιβλιοθήκες
Génitif	της	βιβλιοθήκης	των	βιβλιοθηκών
Accusatif	τη(ν)	βιβλιοθήκη	τις	βιβλιοθήκες
Vocatif		βιβλιοθήκη		βιβλιοθήκες

βιβλιοθήκη, vivliothíki \vi.vli.ɔ.ˈθi.ci\ féminin

1. (Mobilier) Bibliothèque.
2. (Urbanisme) Bibliothèque.

Dérivés

• βιβλιοθηκάριος

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (βιβλιοθήκη)

Grec ancien

Étymologie

De βιβλίον, biblíon (« livre ») et de θήκη, thếkê (« coffre »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	βιβλιοθήκη	αἱ	βιβλιοθῆκαι	τὼ	βιβλιοθήκα
Vocatif		βιβλιοθήκη		βιβλιοθῆκαι		βιβλιοθήκα
Accusatif	τὴν	βιβλιοθήκην	τὰς	βιβλιοθήκας	τὼ	βιβλιοθήκα
Génitif	τῆς	βιβλιοθήκης	τῶν	βιβλιοθηκῶν	τοῖν	βιβλιοθήκαιν
Datif	τῇ	βιβλιοθήκῃ	ταῖς	βιβλιοθήκαις	τοῖν	βιβλιοθήκαιν

βιβλιοθήκη, bibliothếkê *\bi.bli.o.ˈtʰɛː.kɛː\ féminin

1. Bibliothèque, coffre à livres, à papiers.