παροργισμός

Grec ancien

Étymologie

De παροργίζω, composé de παρά, pará et de ὀργίζω, orgizô (« irriter »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	παροργισμός	οἱ	παροργισμοί	τὼ	παροργισμώ
Vocatif		παροργισμέ		παροργισμοί		παροργισμώ
Accusatif	τὸν	παροργισμόν	τοὺς	παροργισμούς	τὼ	παροργισμώ
Génitif	τοῦ	παροργισμοῦ	τῶν	παροργισμῶν	τοῖν	παροργισμοῖν
Datif	τῷ	παροργισμῷ	τοῖς	παροργισμοῖς	τοῖν	παροργισμοῖν

παροργισμός, parorgismós masculin

1. Provocation.
2. Irritation.
   • ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ τῷ παροργισμῷ ὑμῶν (Éphésiens 4/26)

     que le soleil ne se couche pas sur votre irritation.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• « παροργισμός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage