ποίησις

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec ancien

Étymologie

Dérivé de ποιέω, poiéô (« faire »), avec le suffixe -σις, -sis.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ποίησις αἱ ποιήσεις τὼ ποιήσει
Vocatif ποίησι ποιήσεις ποιήσει
Accusatif τὴν ποίησιν τὰς ποιήσεις τὼ ποιήσει
Génitif τῆς ποιήσεως τῶν ποιήσεων τοῖν ποιησέοιν
Datif τῇ ποιήσει ταῖς ποιήσεσι(ν) τοῖν ποιησέοιν

ποίησις, poíêsis \ˈpoi̯.ɛː.sis\ féminin

  1. Création, fabrication, façon, production.
    • ποίησις τῆς τραγῳδίας.
      La création, production d’une tragédie.
  2. (Avec spécialisation de sens) Création poétique, poésie, poème.
    • περὶ ὧν Ὅμηρος τὴν ποίησιν πεποίηκεν — (Pl.Ion531d)

Apparentés étymologiques

Vocabulaire apparenté par le sens

Dérivés dans d’autres langues

Références