στῦλος

Grec ancien

Étymologie

De ἵστημι (« être debout ») → voir stůl en tchèque.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	στῦλος	οἱ	στῦλοι	τὼ	στύλω
Vocatif		στῦλε		στῦλοι		στύλω
Accusatif	τὸν	στῦλον	τοὺς	στύλους	τὼ	στύλω
Génitif	τοῦ	στύλου	τῶν	στύλων	τοῖν	στύλοιν
Datif	τῷ	στύλῳ	τοῖς	στύλοις	τοῖν	στύλοιν

στῦλος, stûlos \ˈstyːˌ.los\ masculin

1. Pilier, colonne.

Dérivés

• ἀμφιπρόστυλος
• ἀραιόστυλος
• ἄστυλος
• δεκάστυλος
• διάστυλος
• δωδεκάστυλος
• ἑξάστυλος
• ἑκατοντάστυλος
• ἑκατόστυλος
• εὔστυλος
• ὀκτάστυλος
• περίστυλος
• πολύστυλος
• πρόστυλος
• πυκνόστυλος
• σύστυλος
• τετράστυλος
• ὑπόστυλος

Dérivés dans d’autres langues

• Latin : stylus

Références

• « στῦλος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage