ἄκορος

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de κόρος, kóros (« satiété »), avec le préfixe ἀ-, a- (« in-, non »).

Adjectif

ἄκορος, ákoros *\Prononciation ?\

1. Incessant, insatiable.
   • ἐμβαλεῖν κώπαισι τερασκόπος ἁδείας ἐνίπτων ἐλπίδας:
     εἰρεσία δ' ὑπεχώρησεν ταχειᾶν ἐκ παλαμᾶν ἄκορος.
     σὺν Νότου δ' αὔραις ἐπ' Ἀξείνου στόμα πεμπόμενοι
     ἤλυθον: ἔνθ' ἁγνὸν Ποσειδάωνος ἕσσαντ' εἰναλίου τέμενος,
     φοίνισσα δὲ Θρηϊκίων ἀγέλα ταύρων ὑπᾶρχεν
     καὶ νεόκτιστον λίθων βωμοῖο θέναρ. — (Pindare, Pythiques)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

• ἀκόρεστος

Références

• « ἄκορος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage