Conjugaison:espagnol/acampar

Conjugaison en espagnol
acampar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

acampar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	acampar	[a.kamˈpaɾ]	haber	acampado	[aˌβeɾ a.kamˈpa.ðo]
Gérondif	acampando	[a.kamˈpan̪.do]	habiendo	acampado	[aˌβjen.do a.kamˈpa.ðo]
Participe passé	acampado	[a.kamˈpa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   acampo [aˈkam.po] (tú/vos)  ou (vos)   acampas  acampás [aˈkam.pas] [a.kamˈpas] (él/ella/Ud.)   acampa [aˈkam.pa] (nosostros-as)   acampamos [a.kamˈpa.mos] (vosostros-as/os)   acampáis [a.kamˈpai̯s] (ellos-as/Uds.)   acampan [aˈkam.pan]	Passé composé (yo)   he acampado [e a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)   has acampado [as a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha acampado [a a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   hemos acampado [ˈe.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis acampado [a.ˈβejs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han acampado [an a.kamˈpa.ðo]
Imparfait (yo)   acampaba [a.kamˈpa.βa] (tú/vos)   acampabas [a.kamˈpa.βas] (él/ella/Ud.)   acampaba [a.kamˈpa.βa] (nosostros-as)   acampábamos [a.kamˈpa.βa.mos] (vosostros-as/os)   acampabais [a.kamˈpa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   acampaban [a.kamˈpa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había acampado [a.ˈβi.a a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)   habías acampado [a.ˈβi.as a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   había acampado [a.ˈβi.a a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   habíamos acampado [a.ˈβi.a.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais acampado [a.ˈβi.ajs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían acampado [a.ˈβi.an a.kamˈpa.ðo]
Passé simple (yo)   acampé [a.kamˈpe] (tú/vos)   acampaste [a.kamˈpas.te] (él/ella/Ud.)   acampó [a.kamˈpo] (nosostros-as)   acampamos [a.kamˈpa.mos] (vosostros-as/os)   acampasteis [a.kamˈpas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   acamparon [a.kamˈpa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube acampado [ˈu.βe a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)   hubiste acampado [u.ˈβi.ste a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo acampado [ˈu.βo a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   hubimos acampado [u.ˈβi.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis acampado [u.ˈβi.stejs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron acampado [u.ˈβje.ɾon a.kamˈpa.ðo]
Futur simple (yo)   acamparé [a.kam.paˈɾe] (tú/vos)   acamparás [a.kam.paˈɾas] (él/ella/Ud.)   acampará [a.kam.paˈɾa] (nosostros-as)   acamparemos [a.kam.paˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   acamparéis [a.kam.paˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acamparán [a.kam.paˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré acampado [a.ˈβɾe a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)   habrás acampado [a.ˈβɾas a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá acampado [a.ˈβɾa a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   habremos acampado [a.ˈβɾe.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis acampado [a.ˈβɾejs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán acampado [a.ˈβɾan a.kamˈpa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   acamparía [a.kam.paˈɾi.a] (tú/vos)   acamparías [a.kam.paˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   acamparía [a.kam.paˈɾi.a] (nosostros-as)   acamparíamos [a.kam.paˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   acamparíais [a.kam.paˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   acamparían [a.kam.paˈɾi.an]

Passé (yo)   habría acampado [a.ˈβɾi.a a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)   habrías acampado [a.ˈβɾi.as a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría acampado [a.ˈβɾi.a a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   habríamos acampado [a.ˈβɾi.a.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais acampado [a.ˈβɾi.ajs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían acampado [a.ˈβɾi.an a.kamˈpa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   acampe [a.ˈkam.pe] (tú/vos)  ou (vos)   acampes  acampés [a.ˈkam.pes] [a.kamˈpes] (él/ella/Ud.)   acampe [a.ˈkam.pe] (nosostros-as)   acampemos [a.kamˈpe.mos] (vosostros-as/os)   acampéis [a.kamˈpei̯s] (ellos-as/Uds.)   acampen [a.ˈkam.pen]	Passé composé (yo)   haya acampado [ˈa.ja a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas acampado  hayás acampado [ˈa.jas a.kamˈpa.ðo] [a.ˈjas a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya acampado [ˈa.ja a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   hayamos acampado [a.ˈja.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis acampado [a.ˈjajs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan acampado [ˈa.jan a.kamˈpa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   acampara [a.kamˈpa.ɾa] (tú/vos)   acamparas [a.kamˈpa.ɾas] (él/ella/Ud.)   acampara [a.kamˈpa.ɾa] (nosostros-as)   acampáramos [a.kamˈpa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   acamparais [a.kamˈpa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   acamparan [a.kamˈpa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera acampado [u.ˈβje.ɾa a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)   hubieras acampado [u.ˈβje.ɾas a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera acampado [u.ˈβje.ɾa a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos acampado [u.ˈβje.ɾa.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais acampado [u.ˈβje.ɾajs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran acampado [u.ˈβje.ɾan a.kamˈpa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   acampase [a.kamˈpa.se] (tú/vos)   acampases [a.kamˈpa.ses] (él/ella/Ud.)   acampase [a.kamˈpa.se] (nosostros-as)   acampásemos [a.kamˈpa.se.mos] (vosostros-as/os)   acampaseis [a.kamˈpa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   acampasen [a.kamˈpa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese acampado [u.ˈβje.se a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)   hubieses acampado [u.ˈβje.ses a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese acampado [u.ˈβje.se a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos acampado [u.ˈβje.se.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis acampado [u.ˈβje.sejs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen acampado [u.ˈβje.sen a.kamˈpa.ðo]
Futur (yo)   acampare [a.kamˈpa.ɾe] (tú/vos)   acampares [a.kamˈpa.ɾes] (él/ella/Ud.)   acampare [a.kamˈpa.ɾe] (nosostros-as)   acampáremos [a.kamˈpa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   acampareis [a.kamˈpa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acamparen [a.kamˈpa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere acampado [u.ˈβje.ɾe a.kamˈpa.ðo] (tú/vos)   hubieres acampado [u.ˈβje.ɾes a.kamˈpa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere acampado [u.ˈβje.ɾe a.kamˈpa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos acampado [u.ˈβje.ɾe.mos a.kamˈpa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis acampado [u.ˈβje.ɾejs a.kamˈpa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren acampado [u.ˈβje.ɾen a.kamˈpa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   acampa  acampá [aˈkam.pa] [a.kamˈpa] (usted)   acampe [aˈkam.pe] (nosostros-as)   acampemos [a.kamˈpe.mos] (vosostros-as)   acampad [a.kamˈpað] (ustedes)   acampen [aˈkam.pen]