Conjugaison:espagnol/degollar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
degollar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

degollar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   degüello [deˈɣwe.ʎo]
(tú/vos
ou (vos) 
 degüellas
 degollás
[deˈɣwe.ʎas]
[de.ɣoˈʎas]
(él/ella/Ud.  degüella [deˈɣwe.ʎa]
(nosostros-as)   degollamos [de.ɣoˈʎa.mos]
(vosostros-as/os  degolláis [de.ɣoˈʎai̯s]
(ellos-as/Uds.  degüellan [deˈɣwe.ʎan]
Passé composé
(yo)   he degollado [e de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos  has degollado [as de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha degollado [a de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hemos degollado [ˈe.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis degollado [a.ˈβejs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han degollado [an de.ɣoˈʎa.ðo]
Imparfait
(yo)   degollaba [de.ɣoˈʎa.βa]
(tú/vos  degollabas [de.ɣoˈʎa.βas]
(él/ella/Ud.  degollaba [de.ɣoˈʎa.βa]
(nosostros-as)   degollábamos [de.ɣoˈʎa.βa.mos]
(vosostros-as/os  degollabais [de.ɣoˈʎa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  degollaban [de.ɣoˈʎa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había degollado [a.ˈβi.a de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos  habías degollado [a.ˈβi.as de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  había degollado [a.ˈβi.a de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos degollado [a.ˈβi.a.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais degollado [a.ˈβi.ajs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían degollado [a.ˈβi.an de.ɣoˈʎa.ðo]
Passé simple
(yo)   degollé [de.ɣoˈʎe]
(tú/vos  degollaste [de.ɣoˈʎas.te]
(él/ella/Ud.  degolló [de.ɣoˈʎo]
(nosostros-as)   degollamos [de.ɣoˈʎa.mos]
(vosostros-as/os  degollasteis [de.ɣoˈʎas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  degollaron [de.ɣoˈʎa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube degollado [ˈu.βe de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos  hubiste degollado [u.ˈβi.ste de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo degollado [ˈu.βo de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos degollado [u.ˈβi.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis degollado [u.ˈβi.stejs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron degollado [u.ˈβje.ɾon de.ɣoˈʎa.ðo]
Futur simple
(yo)   degollaré [de.ɣo.ʎaˈɾe]
(tú/vos  degollarás [de.ɣo.ʎaˈɾas]
(él/ella/Ud.  degollará [de.ɣo.ʎaˈɾa]
(nosostros-as)   degollaremos [de.ɣo.ʎaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  degollaréis [de.ɣo.ʎaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  degollarán [de.ɣo.ʎaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré degollado [a.ˈβɾe de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos  habrás degollado [a.ˈβɾas de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá degollado [a.ˈβɾa de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   habremos degollado [a.ˈβɾe.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis degollado [a.ˈβɾejs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán degollado [a.ˈβɾan de.ɣoˈʎa.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   degollaría [de.ɣo.ʎaˈɾi.a]
(tú/vos  degollarías [de.ɣo.ʎaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  degollaría [de.ɣo.ʎaˈɾi.a]
(nosostros-as)   degollaríamos [de.ɣo.ʎaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  degollaríais [de.ɣo.ʎaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  degollarían [de.ɣo.ʎaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría degollado [a.ˈβɾi.a de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos  habrías degollado [a.ˈβɾi.as de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría degollado [a.ˈβɾi.a de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos degollado [a.ˈβɾi.a.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais degollado [a.ˈβɾi.ajs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían degollado [a.ˈβɾi.an de.ɣoˈʎa.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   degüelle [de.ˈɣwe.ʎe]
(tú/vos
ou (vos) 
 degüelles
 degollés
[de.ˈɣwe.ʎes]
[de.ɣoˈʎes]
(él/ella/Ud.  degüelle [de.ˈɣwe.ʎe]
(nosostros-as)   degollemos [de.ɣoˈʎe.mos]
(vosostros-as/os  degolléis [de.ɣoˈʎei̯s]
(ellos-as/Uds.  degüellen [de.ˈɣwe.ʎen]
Passé composé
(yo)   haya degollado [ˈa.ja de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas degollado
 hayás degollado
[ˈa.jas de.ɣoˈʎa.ðo]
[a.ˈjas de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya degollado [ˈa.ja de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos degollado [a.ˈja.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis degollado [a.ˈjajs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan degollado [ˈa.jan de.ɣoˈʎa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   degollara [de.ɣoˈʎa.ɾa]
(tú/vos  degollaras [de.ɣoˈʎa.ɾas]
(él/ella/Ud.  degollara [de.ɣoˈʎa.ɾa]
(nosostros-as)   degolláramos [de.ɣoˈʎa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  degollarais [de.ɣoˈʎa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  degollaran [de.ɣoˈʎa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera degollado [u.ˈβje.ɾa de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos  hubieras degollado [u.ˈβje.ɾas de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera degollado [u.ˈβje.ɾa de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos degollado [u.ˈβje.ɾa.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais degollado [u.ˈβje.ɾajs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran degollado [u.ˈβje.ɾan de.ɣoˈʎa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   degollase [de.ɣoˈʎa.se]
(tú/vos  degollases [de.ɣoˈʎa.ses]
(él/ella/Ud.  degollase [de.ɣoˈʎa.se]
(nosostros-as)   degollásemos [de.ɣoˈʎa.se.mos]
(vosostros-as/os  degollaseis [de.ɣoˈʎa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  degollasen [de.ɣoˈʎa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese degollado [u.ˈβje.se de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos  hubieses degollado [u.ˈβje.ses de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese degollado [u.ˈβje.se de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos degollado [u.ˈβje.se.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis degollado [u.ˈβje.sejs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen degollado [u.ˈβje.sen de.ɣoˈʎa.ðo]
Futur
(yo)   degollare [de.ɣoˈʎa.ɾe]
(tú/vos  degollares [de.ɣoˈʎa.ɾes]
(él/ella/Ud.  degollare [de.ɣoˈʎa.ɾe]
(nosostros-as)   degolláremos [de.ɣoˈʎa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  degollareis [de.ɣoˈʎa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  degollaren [de.ɣoˈʎa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere degollado [u.ˈβje.ɾe de.ɣoˈʎa.ðo]
(tú/vos  hubieres degollado [u.ˈβje.ɾes de.ɣoˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere degollado [u.ˈβje.ɾe de.ɣoˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos degollado [u.ˈβje.ɾe.mos de.ɣoˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis degollado [u.ˈβje.ɾejs de.ɣoˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren degollado [u.ˈβje.ɾen de.ɣoˈʎa.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 degüella
 degollá
[deˈɣwe.ʎa]
[de.ɣoˈʎa]
(usted)   degüelle [deˈɣwe.ʎe]
(nosostros-as)   degollemos [de.ɣoˈʎe.mos]
(vosostros-as)   degollad [de.ɣoˈʎað]
(ustedes)   degüellen [deˈɣwe.ʎen]