Conjugaison:espagnol/dirimir

Conjugaison en espagnol
dirimir
Verbe du 3e groupe, conjugué comme {{es-conj-3}}

dirimir, verbe espagnol du 3^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	dirimir	[di.ɾiˈmiɾ]	haber	dirimido	[aˌβeɾ di.ɾiˈmi.ðo]
Gérondif	dirimiendo	[di.ɾiˈmjen̪.do]	habiendo	dirimido	[aˌβjen.do di.ɾiˈmi.ðo]
Participe passé	dirimido	[di.ɾiˈmi.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   dirimo [diˈɾi.mo] (tú/vos)  ou (vos)   dirimes  dirimís [diˈɾi.mes] [di.ɾiˈmis] (él/ella/Ud.)   dirime [diˈɾi.me] (nosostros-as)   dirimimos [di.ɾiˈmi.mos] (vosostros-as/os)   dirimís [di.ɾiˈmis] (ellos-as/Uds.)   dirimen [diˈɾi.men]	Passé composé (yo)   he dirimido [e di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)   has dirimido [as di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   ha dirimido [a di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   hemos dirimido [ˈe.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   habéis dirimido [a.ˈβejs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   han dirimido [an di.ɾiˈmi.ðo]
Imparfait (yo)   dirimía [di.ɾiˈmi.a] (tú/vos)   dirimías [di.ɾiˈmi.as] (él/ella/Ud.)   dirimía [di.ɾiˈmi.a] (nosostros-as)   dirimíamos [di.ɾiˈmi.a.mos] (vosostros-as/os)   dirimíais [di.ɾiˈmi.ais] (ellos-as/Uds.)   dirimían [di.ɾiˈmi.an]	Plus-que-parfait (yo)   había dirimido [a.ˈβi.a di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)   habías dirimido [a.ˈβi.as di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   había dirimido [a.ˈβi.a di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   habíamos dirimido [a.ˈβi.a.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   habíais dirimido [a.ˈβi.ajs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían dirimido [a.ˈβi.an di.ɾiˈmi.ðo]
Passé simple (yo)   dirimí [di.ɾiˈmi] (tú/vos)   dirimiste [di.ɾiˈmis.te] (él/ella/Ud.)   dirimió [di.ɾiˈmjo] (nosostros-as)   dirimimos [di.ɾiˈmi.mos] (vosostros-as/os)   dirimisteis [di.ɾiˈmis.teis] (ellos-as/Uds.)   dirimieron [di.ɾiˈmje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube dirimido [ˈu.βe di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)   hubiste dirimido [u.ˈβi.ste di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo dirimido [ˈu.βo di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   hubimos dirimido [u.ˈβi.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis dirimido [u.ˈβi.stejs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron dirimido [u.ˈβje.ɾon di.ɾiˈmi.ðo]
Futur simple (yo)   dirimiré [di.ɾi.miˈɾe] (tú/vos)   dirimirás [di.ɾi.miˈɾas] (él/ella/Ud.)   dirimirá [di.ɾi.miˈɾa] (nosostros-as)   dirimiremos [di.ɾi.miˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   dirimiréis [di.ɾi.miˈɾeis] (ellos-as/Uds.)   dirimirán [di.ɾi.miˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré dirimido [a.ˈβɾe di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)   habrás dirimido [a.ˈβɾas di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá dirimido [a.ˈβɾa di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   habremos dirimido [a.ˈβɾe.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   habréis dirimido [a.ˈβɾejs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán dirimido [a.ˈβɾan di.ɾiˈmi.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   dirimiría [di.ɾi.mi.ˈɾi.a] (tú/vos)   dirimirías [di.ɾi.mi.ˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   dirimiría [di.ɾi.mi.ˈɾi.a] (nosostros-as)   dirimiríamos [di.ɾi.mi.ˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   dirimiríais [di.ɾi.mi.ˈɾi.ais] (ellos-as/Uds.)   dirimirían [di.ɾi.mi.ˈɾi.an]

Passé (yo)   habría dirimido [a.ˈβɾi.a di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)   habrías dirimido [a.ˈβɾi.as di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   habría dirimido [a.ˈβɾi.a di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   habríamos dirimido [a.ˈβɾi.a.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   habríais dirimido [a.ˈβɾi.ajs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían dirimido [a.ˈβɾi.an di.ɾiˈmi.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   dirima [di.ˈɾi.ma] (tú/vos)  ou (vos)   dirimas  dirimás [di.ˈɾi.mas] [di.ɾiˈmas] (él/ella/Ud.)   dirima [di.ˈɾi.ma] (nosostros-as)   dirimamos [di.ɾiˈma.mos] (vosostros-as/os)   dirimáis [di.ɾiˈmais] (ellos-as/Uds.)   diriman [di.ˈɾi.man]	Passé composé (yo)   haya dirimido [ˈa.ja di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas dirimido  hayás dirimido [ˈa.jas di.ɾiˈmi.ðo] [a.ˈjas di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   haya dirimido [ˈa.ja di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   hayamos dirimido [a.ˈja.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis dirimido [a.ˈjajs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan dirimido [ˈa.jan di.ɾiˈmi.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   dirimiera [di.ɾiˈmje.ɾa] (tú/vos)   dirimieras [di.ɾiˈmje.ɾas] (él/ella/Ud.)   dirimiera [di.ɾiˈmje.ɾa] (nosostros-as)   dirimiéramos [di.ɾiˈmje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   dirimierais [di.ɾiˈmje.ɾais] (ellos-as/Uds.)   dirimieran [di.ɾiˈmje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera dirimido [u.ˈβje.ɾa di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)   hubieras dirimido [u.ˈβje.ɾas di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera dirimido [u.ˈβje.ɾa di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos dirimido [u.ˈβje.ɾa.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais dirimido [u.ˈβje.ɾajs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran dirimido [u.ˈβje.ɾan di.ɾiˈmi.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   dirimiese [di.ɾiˈmje.se] (tú/vos)   dirimieses [di.ɾiˈmje.ses] (él/ella/Ud.)   dirimiese [di.ɾiˈmje.se] (nosostros-as)   dirimiésemos [di.ɾiˈmje.se.mos] (vosostros-as/os)   dirimieseis [di.ɾiˈmje.seis] (ellos-as/Uds.)   dirimiesen [di.ɾiˈmje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese dirimido [u.ˈβje.se di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)   hubieses dirimido [u.ˈβje.ses di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese dirimido [u.ˈβje.se di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos dirimido [u.ˈβje.se.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis dirimido [u.ˈβje.sejs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen dirimido [u.ˈβje.sen di.ɾiˈmi.ðo]
Futur (yo)   dirimiere [di.ɾiˈmje.ɾe] (tú/vos)   dirimieres [di.ɾiˈmje.ɾes] (él/ella/Ud.)   dirimiere [di.ɾiˈmje.ɾe] (nosostros-as)   dirimiéremos [di.ɾiˈmje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   dirimiereis [di.ɾiˈmje.ɾeis] (ellos-as/Uds.)   dirimieren [di.ɾiˈmje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere dirimido [u.ˈβje.ɾe di.ɾiˈmi.ðo] (tú/vos)   hubieres dirimido [u.ˈβje.ɾes di.ɾiˈmi.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere dirimido [u.ˈβje.ɾe di.ɾiˈmi.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos dirimido [u.ˈβje.ɾe.mos di.ɾiˈmi.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis dirimido [u.ˈβje.ɾejs di.ɾiˈmi.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren dirimido [u.ˈβje.ɾen di.ɾiˈmi.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   dirime  dirimí [diˈɾi.me] [di.ɾiˈmi] (usted)   dirima [diˈɾi.ma] (nosostros-as)   dirimamos [di.ɾiˈma.mos] (vosostros-as)   dirimid [di.ɾiˈmið] (ustedes)   diriman [diˈɾi.man]